ฮัน ชอลโฮนั่งกินเหล้าอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง เขานั่งคิดหนักเพราะฆาตกรคนนั้นโดนจับไปแล้ว เขานัดสมาชิกสภามาพบ ทุกคนเริ่มไม่เชื่อใจเขา เพราะคังชอลแม้ทำตัวตายไปแล้วก็ยังทิ้งระเบิดไว้ให้เขาอยู่ดี (คังชอลรู้ว่า ฮัน ชอลโฮติดต่อกับฆาตกร เขาจึงใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้มาเล่นงานเขา ในพินัยกรรมของคังชอลมีสิ่งที่แปลก : คังชอลระบุว่าตำรวจควรจะตามสืบการติดต่อกันระหว่างคนร้ายกับนายฮัน ชอลโฮ คังชอลเขียนให้ดูเหมือนว่าเขาทั้งสองคนมีความสัมพันธ์กัน เขาร้ายกาจมาก)
ฮัน ชอลโฮรู้ข่าวเรื่องพินัยกรรมของคังชอลจึงรีบขอสำเนานั้นไว้ (เนื้อความในพินัยกรรม: ฆาตกรรมโดยไม่มีบริบท ยิงปืนโดยไม่มีเหตุผล ไฟล์เสียงที่ถูกจัดฉากขึ้น นี้จะเป็นเหตุผลการตายของฉัน ฉันไม่ควรจะตายโดยสูญเปล่า สืบสวนการติดต่อกันทางโทรศัพท์ระหว่างฆาตกรกับฮัน ชอลโฮ ทั้งสองคนต้องเกี่ยวข้องกัน ผมมั่นใจ แต่ไม่มั่นใจว่าเกี่ยวข้องกันยังไง ช่วยตรวจสอบทีว่า พวกเขาเกี่ยวโยงกันยังไงให้ผมที ผมบริสุทธิ์)
ตำรวจสืบทุกอย่างที่เกี่ยวกับฮัน ชอลโฮ ตรวจสอบประวัติการโทร นั่นคือทำไมเขาจึงนัดเหล่าสมาชิกสภามากินข้าวเพื่อปรึกษาหาทางรอดของเขา ระหว่างที่เขารอ เขาเปิดไฟล์เสียงที่เขาทำการบันทึกไว้ตอนคุยกับฆาตกร (ไฟล์เสียง : ฉันเองนะ ถ้าฉันโดนจับได้ แกรู้ไหม แกจะทำยังไง ฉันรู้นะ แกจะฆ่าฉันไงล่ะ ฉันจะทำให้แกเป็นประธานาธิบดีคนต่อไป ฉันจะช่วยแกเอง ฉันรู้เรื่องคังชอลเยอะนะ หมอนั้นจะกลายเป็นฆาตกร และฆาตกรที่อยู่เบื้องหลังการตายของพ่อมัน ก็คือมัน ฉันทำได้ เชื่อฉันสิ แกไม่รู้เหตุผลที่ฉันโทรหาเหรอ ถ้าแกได้ขึ้นเป็นประธานาธิบดีแล้ว แกจะขอบคุณฉัน ถึงตอนนั้นค่อยมาตอบแทนบุญคุณล่ะกัน ตอนนี้เราลงเรือเดียวกันแล้วนะ) ฮัน ชอลโฮ ทำการลบไฟล์เสียงนี้ทิ้ง
ฮัน ชอลโฮ เป็นตัวร้ายที่มีความคิดไม่ซับซ้อน โอ ซองมูออกแบบลักษณะนิสัยให้เขามาแบบนั้น คังชอลคิดว่าเขาต้องเก็บฆาตกรแน่ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง
ฮัน ชอลโอ คิดว่าทำไมคังชอลถึงรู้เรื่องที่เขาคุยกับฆาตกร แล้วไปเขียนพินัยกรรมได้ เขาจึงโทรหาลูกน้องของเขา ให้ไปจัดการเรื่องนี้ (ทุกอย่างเป็นไปตามที่ยอนจูกับคังชอลวางแผนไว้) ยอนจูรีบโทรหาซูบงหลังจากอ่านเว็บตูนตอนใหม่ที่เพิ่งออก เขาและเธอต่างก็ดีใจที่เนื้อเรื่องตอนนี้ดำเนินไปด้วยดี เธอวานให้ไปดูพ่อให้เธอหน่อย เธอรู้สึกกังวล ซูบงไม่อยากไปดูให้เธอเพราะยังรู้สึกกลัวอยู่ หน้าโอซองมูยังเป็นแบบเดิมไม่เปลี่ยน สงสัยเพราะฆาตกรยังไม่ตาย เธอคิดว่าทุกอย่างน่าจะใกล้จบลงแล้ว
คังชอลโทรหายอนจู เขาชวนไปกินกาแฟกัน เธอยิ้มไม่หุบเลย ยืนเขินไปมา พอวางสายก็รีบเติมลิปสติก แล้วรีบออกไปพบเขา ระหว่างเดินไปหาคังชอลที่ร้านกาแฟ เธอเริ่มจินตนาการอีกครั้ง เธอหวังให้พ่อกลับมาเป็นปกติ ตอนจบจริงๆของดับเบิลยู (ลูกน้องของฮัน ชอลโฮ พวกนั้นเป็นแก๊งที่ชื่อแบ็คชอง เคยทำงานให้เขาตอนสมัยเขายังเป็นอัยการอยู่ จาง วอนฮีเป็นหัวหน้าแก๊ง รายชื่อเหล่านั้นถูกส่งต่อไปที่สถานีโทรทัศน์ ฮัน ชอล โฮ จึงโดนจับเข้าคุกเหมือนอย่างที่ควรจะเป็น เพราะมีหลักฐานว่าเกี่ยวข้องกับการตายของคังชอลและตัวฆาตกร
ผู้คนที่เคยเกลียดคังชอล เริ่มจะคิดถึงเขาอีกครั้ง ถึงเขาจะจากไปแล้ว แต่เขาก็กอบกู้ชื่อเสียงในฐานะตัวเอกของเรื่องไว้ได้ คังชอลสามารถหลุดพ้นจากการที่จะจางหายไปได้ (จบบริบูรณ์)
แล้วคังชอลก็กลับมาหายอนจู ดับเบิลยูจะจบแบบมีความสุข เมื่อการ์ตูนจบลง คังชอลจะหลุดจากการเป็นตัวละครในเรื่อง เขาจะไม่ใช่ตัวเอกของเรื่องอีกต่อไป เขาเป็นแค่บุคคลพิเศษที่สามารถเดินทางข้ามระหว่างสองโลกได้ ยอนจูพาคังชอลมาอยู่ที่บ้าน พ่อของเธอไม่มีทางที่จะรับเรื่องนี้ได้ แต่เดี๋ยววันหนึ่งเขาจะเข้าใจเอง คังชอลพยายามจะปรับตัวให้เข้ากับทุกคน ยอนจูได้แต่อดทนรอ ให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไป เธอพาเขาไปรู้จักกับแม่ที่บ้าน แม่อาจจะทำใจรับยากหน่อย แต่เดี๋ยวคุณป้าคงจะช่วยเธอเอง ป้าชอบคนหล่อๆ อยู่แล้ว เขาทั้งคู่ใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข นี่คือสิ่งที่เธอหวังไว้)
พอยอนจูมาถึง คังชอลอยากรู้เรื่องราวในเว็บตูนแล้วก็อยากคุยกับโดยุนด้วย เพราะต้องจัดการเรื่องมรดกของเขา เขาอยากตั้งมูลนิธิที่สนับสนุนการสืบสวนอาชญากรรม แล้วให้โดยุนเป็นคนดูแล เพราะยังไงเขาก็ไม่สามารถเอาเงินมาใช้ที่โลกนี้ได้อยู่แล้ว ยอนจูดูผิดหวังเล็กน้อย คังชอลให้เธอวาดของให้อีก 2-3 อย่าง ทุกอย่างก็จะเรียบร้อย ไฟล์เสียง เขาจะทิ้งไว้ที่ออฟฟิตของฮัน ชอลโฮ ไว้เป็นหลักฐาน เพื่อที่จะจับฮัน ชอลโฮเข้าคุกได้ ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงคืนนี้พ่อของเธอจะกลับมาเป็นปกติ
ระหว่างที่คุยกัน ศจ.พัคก็เดินมาต่อว่ายอนจูต่อหน้าคังชอลในร้านกาแฟ ศจ.พัครับไม่ได้ที่ดับเบิลยูไม่จบแบบที่เขาคิด โอยอนจูตัวละครที่เขาเกลียดที่สุดกลับมาอีกแล้ว เพราะงั้นเขาจะเลิกอ่านดับเบิลยู ยอนจูทำหน้าเหมือนโกรธเขา แต่เขาไม่แคร์ เขาผิดหวังมาก เขาจะเขียนเรียงความต่อต้านด้วย คังชอลตอบแทนยอนจู “เรื่องเล็กแค่นี้คุณถึงกลับเป็นแอนตี้แฟนเลยหรอครับ แล้วยอนจูไม่ใช่คนดีหรอครับ” ศจ.พัคตอบอย่างมั่นใจว่าโอยอนจูคนไหนก็ไม่ดีทั้งนั้น เลือกไม่ถูกเลยว่าคนไหนแย่กว่ากัน โดยเฉพาะคนนี้ทั้งแย่แล้วก็น่ารังเกียจด้วย(ใส่อารมณ์มาก)
ยอนจู ตัดบทเลี้ยงกาแฟเขาทันที เขายังไม่ยอมจบถามคังชอลต่อว่า “แล้วนายเป็นใครเนี่ย” ยอนจูรีบลากศจ.พัคออกไป แต่ไม่สำเร็จเขารีบหันกลับมาดูหน้าคังชอลอีกครั้ง เขาเริ่มสงสัยว่าทำไมคุ้นหน้าจัง เคยเจอกันมาก่อนไหม “อ๋าๆๆๆๆจริงด้วยคุณหน้าเหมือนคังชอลมาก เป็นไปได้ไง ยังกับฝาแฝดเลย" คราวนี้เขาดูดีใจมาก ถ้าเอาการ์ตูนไปสร้างหนังไปเป็นพระเอกได้เลยนะ เหมือนเป๊ะขนาดนี้ แล้วคังชอลก็ควักนามบัตรให้เขา ในบัตรเขียนว่า(ประธานคังชอล) ศจ.พัคถึงกับมองหน้าเขาอีกครั้ง คังชอลแก้เขินเลยบอกว่ามีคนทักบ่อยเลยทำนามปลอมไว้ขำๆ(555) ยินดีที่ได้รู้จักประธานคังชอล แล้วทั้งสามคนก็หัวเราะกันใหญ่ ในที่สุดยอนจูก็ลากเขาออกไปได้สำเร็จ คังชอลแอบยิ้มที่แกล้งศจ.พัคได้
คังชอลให้ยอนจูรีบกลับบ้านไปวาดที่เหลือให้กับเขา คังชอลขับรถไปที่โรงแรมที่เขาเคยอยู่ในโลกการ์ตูน คือมิราเคลโฮเทล เขากำลังวนรถเข้าไปผ่านด้านหน้าประตู เขาพบโซฮียืนอยู่ที่หน้าประตู เค้าแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง แล้วเธอก็มองมาที่เขาเช่นกัน ทั้งคู่ดูตกใจอย่างมากที่เห็นกันและกัน เขาขับผ่านหน้าเธอไปแล้วจอด เขามองผ่านกระจกข้างก็ยังคงมองเห็นเธออยู่ เขาถอนหายใจแล้วรีบลงจากรถไปหาเธอ แต่แล้วเธอหายไปไม่อยู่ที่นั้นแล้ว คังชอลรีบโทรหายอนจูเพื่อเช็คดูว่าเขาอยู่ที่โลกไหนกันแน่ เธอรับสาย เขาถามว่า “เราไม่ได้อยู่ในโลกการ์ตูนใช่ไหม เมื่อกี้ผมเห็นโซฮี“ เขารีบบอกเธอว่าไม่มีอะไรและวางสายไป เขาไม่อยากให้ยอนจูเป็นกังวล
พอยอนจูมาถึงสตูดิโอ เธอเรียกซูบงอยู่หลายครั้ง แต่ไม่มีใครตอบ เธอไขกุญแจห้องนอนพ่อเข้าไป แต่ไม่พบเขาแล้ว เธอจึงรีบโทรหาซูบงทันที เธอบอกว่าพ่อหายไป ให้เขารีบตามหาด่วนเลย แล้วเธอก็เข้าห้องทำงานพ่อ จู่ๆก็มีเสียงเรียกชื่อเธอ “ยอนจู” นั้นพ่อนี่ หน้าของเขากลับมาแล้ว!! เธอรีบวิ่งไปกอดพ่อด้วยความดีใจ
คังชอลไปพบโดยุนที่เพ้นท์เฮาส์ของเขา คังชอลมาเซ็นเอกสาร (มรดก) โดยุนไม่อยากได้มรดกนี้ เขาอยากกลับไปเรียนศิลปะป้องกันตัวมากกว่า แต่คังชอลก็ยังใส่ชื่อโดยุนเป็นผู้ดูแลมูลนิธิทั้งหมด โดยุนถามคังชอลว่าเจอโซฮีบ้างไหม เพราะโซฮีบอกโดยุนว่าเธอเห็นคังชอลที่หน้าประตูล็อบบี้ คังชอลหน้าตาตื่น ไม่ได้ตาฝาดที่เจอโซฮี โดยุนเตือนให้เขาระวังตัวมากกว่านี้ คังชอลเริ่มคิดหนัก (หรือว่ามีความเปลี่ยนแปลงอะไรอีก จริงด้วยตอนนั้นเขานึกถึงโซฮี อยู่ๆก็คิดถึงเธอตอนขับรถผ่านพอดี ตัวเขาเป็นตัวเอกของเรื่อง แล้วก็อยู่ในโลกความจริง นี้ก็เป็นอีกหนึ่งสมมุติฐาน ถ้าตัวเขาคิดถึงตัวละครที่อยู่ในการ์ตูน บางทีพวกเขาก็อาจจะถูกดึงมาในโลกแห่งความจริงก็ได้)
ยอนจูประคองพ่อไปนั่งที่เก้าอี้ เธอไปเดินไปเอาน้ำมาให้เขาดื่ม เขาถามเธอว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วทำไมเขากลับมาที่นี่ได้ยังไง เธออธิบายก็เป็นไปตามแผนที่พ่อวางไว้กับคังชอล คือให้ ฮัน ชอลโฮกลายเป็นฆาตกรอีกคน คังชอลบอกว่านี่จะเป็นทางรอดของเขา ดูเหมือนเขาจะจำอะไรไม่ค่อยได้เลย เขาถามหาคังชอล ตอนนี้เขากลับไปที่โลกการ์ตูน เขาจะรอให้แน่ใจจริงๆว่าฆาตกรตายแล้วจึงจะกลับมา เธอจึงจะโทรบอกซูบงว่าพ่อหายดีแล้ว แต่สีหน้าของโอ ซองมูกลับเปลี่ยนไป ท่าทีของเขาต่างจากเมื่อครู่มาก แล้วบอกเธอว่า “คังชอลไม่อยู่สินะ” เธอรู้สึกตกใจว่าทำไมน้ำเสียงพ่อถึงดูเปลี่ยนไป เธอหันกลับมามองหน้าเขาอย่างไม่แน่ใจ “แล้วฉันรอเพื่ออะไรเนี่ย คิดว่าจะมีโอกาสกำจัดแกแล้วก็คังชอลพร้อมๆกันนะสิ” เธอเบิกตากว้างด้วยความตกใจ! “พ่อคะ” “ใครเป็นพ่อเธอ” เขาถอดแว่นออกแล้วมองมาที่เธอ ยอนจูถึงกับเข่าทรุด
คังชอลเหมือนคิดอะไรได้ ถามโดยุนเกี่ยวกับฆาตกรคนนั้น โดยุนกำลังคุยเรื่องนี้กับโซฮีอยู่พอดี เธอบอกว่าฆาตกรหนีไปแล้ว!! ทั้งที่อยู่ในสถานีตำรวจแท้ๆ (ก่อนหน้านั้น ฆาตกรเดินวนเวียนอยู่ในห้องสอบสวน เขาอาละวาด เขาไม่อยากให้ตำรวจส่งตัวเขาให้ฮัน ชอลโฮ เขากลัวจะถูกฆ่า ตำรวจทนไม่ไหวจึงเดินเข้าไปในห้องเพื่อหยุดเขา แต่จู่ๆเขาหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย เขามาโผล่อยู่หน้าสถานีตำรวจในโลกความจริง เขามองไปรอบๆอย่างประหลาดใจ เกิดอะไรขึ้น แล้วเขาก็ยิ้มออกมา เหมือนจะรู้ว่าที่นี่เป็นที่ไหน เขาเข้าไปหลบอยู่ในรถตำรวจ พอตำรวจขึ้นรถมา เขาล็อคคอตำรวจคนนั้นจนตายคามือ
ซูบงออกจากบ้านไปโรงพยาบาล จังหวะนั้นเองที่ฆาตกรขับรถตำรวจมาที่บ้านของโอ ซองมู เขาเดินเข้าไปในบ้าน แล้วรีบไปเปิดคอมฯทันที โอซองมูตัวจริงเลยตี่นขึ้นมา ฆาตกรเดินไปหาเขาที่ห้องนอน แต่ห้องนอนโดนล็อค มันจึงพังเข้าไป เรียกโอซองมูออกมา มันเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นโอซองมูทำตัวราวกับว่าเป็นพ่อของยอนจู
ฆาตกรเล็งปืนไปที่ยอนจู “แกนั้นแหละตัวปัญหา เรื่องทุกอย่างเป็นเพราะแกคนเดียว แกเอาแต่วาดรูป คังชอลควรจะตายไปตั้งนานแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะแกเรื่องมันจบไปนานแล้ว ฉันก็อ่านการ์ตูนหมดแล้ว ฉันรู้ว่าคังชอลต้องข้ามไปมาทั้งสองโลก” ยอนจูกลัวจนตัวสั่น มันจิกหัวเธอขึ้นมา
คังชอลรีบกลับไปหายอนจูที่โลกความจริง เขาขับรถออกมาจากโรงแรมแล้วรีบโทรหายอนจูทันที แต่ไม่มีใครรับสาย เขาจึงขับรถให้เร็วขึ้น ในเวลานั้นฆาตกรมันกำลังสั่งให้โอ ซองมูวาดรถและมือถือให้มัน (มันและยอนจูตอนนี้ไปอยู่ในโลกการ์ตูนแล้ว)
ลูกน้องของฮัน ชอลโฮ โทรบอกข่าวว่าฆาตกรหายตัวไปแล้ว เขาโกรธและโวยวายดังลั่นแล้ววางสายไป เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นอีกครั้ง เขารับ ฆาตกรโทรหาเขา “แกหนีออกมาได้ยังไง” มันสั่งให้เตรียมที่พักให้มันด้วย ฮัน ชอลโฮไม่ยอมทำตาม “คังชอลยังไม่ตาย ถ้าอยากจับหมอนั้นก็เตรียมพร้อมไว้ให้ดีๆ” เขาได้ยินจึงตกใจ เขาจึงยอมทำตามที่มันร้องขอ เขาส่งที่อยู่มาให้ทางโทรศัพท์ มันบังคับให้ยอนจูขับรถพามันไปที่นั่น แล้วมันสั่งให้ไโอซองมูพังคอมพิวเตอร์ทิ้งได้เลย ยอนจูได้ยินจึงตกใจมาก
โอซองมูถือค้อนแล้วลงมือทุบคอมฯจนพัง ซูบงและคังชอลกลับมาถึงบ้านพร้อมกันพอดี คังชอลรีบชักปืนออกมาแล้วเข้าไปในบ้าน เขาสั่งให้ซูบงรออยู่ข้างนอก ข้างในมันอันตราย ซูบงหน้าตาตื่น เขาเห็นกระเป๋าและมือถือของยอนจูหล่นอยู่ที่พื้น เขาเข้าไปในห้องนอนของโอซองมู แต่ไม่พบใคร จึงรีบวิ่งไปที่ห้องทำงาน เขาพบโอซองมูนั่งหลับอยู่ที่โต๊ะทำงาน สภาพในมือถือค้อน และคอมฯก็แตกพัง เขาจึงวิ่งออกมาแล้วขับรถออกไป เขาบอกซูบงให้รีบออกห่างจากที่นี้ ยอนจูถูกฆาตกรพาตัวไปแล้ว
ฮัน ชอลโฮ กำลังคิดแผนรับมือฆาตกร เขาโทรหาลูกน้องเขา “อย่าเพิ่งฆ่ามัน ลองดูว่ามันมีแผนอะไรฉันต้องไปจัดการบางอย่างก่อน จับตาดูให้ดี อย่าให้หนีไปได้ เดี๋ยวฉันไปที่นั้น” เขาวางสาย คังชอลไปปรากฏตัวที่ห้องของฮัน ชอลโฮ คังชอลถามถึงที่อยู่ของฆาตกรจากเขา ฮัน ชอลโฮกำลังช็อค คังชอลก็เข้าไปกระโดดถีบยอดอก ต่อยหน้าเขาอีกสองสามหมัด ขู่ให้เขาพูดที่อยู่มา คังชอลชักปืนออกมา “รีบบอกมาเดี๋ยวนี้ ฉันไม่มีเวลาแล้ว!!” พอคังชอลได้คำตอบก็รีบขับรถออกไป ฮัน ชอลโฮ เริ่มสงสัยว่าทำไมทั้งยอนจู แล้วก็คังชอลถึงมาโผล่ที่ออฟฟิตเขาได้ ต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ เขาจึงรีบตามคังชอลไปเพื่อพิสูจน์อะไรบางอย่างที่ติดค้างในใจเขาตอนนี้ เขาต้องรู้ให้ได้!!!
พวกเขามาถึงสถานที่ที่ฮัน ชอลโฮจัดไว้ให้ จริงๆแล้วมันอยากจะยิงยอนจูต่อหน้าคังชอล แต่มันรอมานานเกินไปแล้ว มันจะยิงเธอทิ้งเดี๋ยวนี้เลย แต่ยอนจูขอร้องมันให้ปล่อยเธอไปเถอะ มันเล็งปืนมาที่เธอ ยอนจูหายใจถี่เพราะความกลัว เธอร้องไห้ออกมา
ขณะที่คังชอลกำลังรีบขับรถไปที่นั้น ก็ปรากฏตัวหนังสือ "โปรดติดตามตอนต่อไป" ขึ้นมาให้เขาเห็น เขารีบเหยียบเบรกทันที แล้วตัวเขาก็หายกลับไปในโลกความจริง เขายืนอยู่กลางถนนในสถานที่เดียวกัน รถเกือบชน คังชอลรีบอ่านเว็บตูนทันที ทำให้เขารู้เรื่องราวทั้งหมดเขาเห็นยอนจูกำลังจะถูกฆาตกรยิง!!
ลูกน้องของฮัน ชอลโฮไปถึงที่นั้น ฆาตกรได้ยินเสียงรถจึงยังไม่ได้ยิงยอนจู เธออาศัยจังหวะที่เขาหันไปดูที่ประตู ค่อยๆเดินถอยหลังออกมาทีละก้าว ทีละก้าว แล้วตัดสินหันหลังกลับแล้ววิ่ง!!! มันหันกลับมาเห็นจึงยิงใส่เธอดัง เปรี้ยง!!! เธอล้มลง เธอโดนยิงเข้าที่กลางหลัง มันตามมากะว่าจะยิงซ้ำให้ตายแต่แล้วลูกน้องฮัน ชอลโฮก็เขามาขัดจังหวะ มันจึงหันกลับไปที่ประตู แล้วยิงพวกมันทุกคน ยอนจูกำลังจะตายแล้ว!!! เธอสลบไปนั้นคือภาพสุดท้ายที่คังชอลเห็นในเว็บตูน เขาโกรธแค้นสุดขีด เขาต้องกลับไป!!! แล้วก็กลับไปที่รถของเขาได้สำเร็จ จึงรีบขับรถต่อไปที่นั้น เขาเห็นไอ้ฆาตกร รอเขาอยู่ในรถคันตรงข้าม มันถือปืนพร้อม คังชอลตัดสินใจเหยียบคันเร่งสุดเพื่อขับชนรถคันนั้น ต่างฝ่ายต่างขับเข้าหากันไม่มีใครเหยียบเบรก รถจึงประสานงากันอย่างจัง ตูม!! ทั้งคู่ยังไม่มีใครเป็นอะไรต่างยกปืนขึ้นมาแล้วยิงเปรี้ยงๆๆๆจนกระสุนหมดแม๊กกันไปเลย อาศัยที่คังชอลแม่นกว่ายิงเข้าเป้าทุกนัด มันยิงแค่ถากๆแขนเขา มันตายคารถ คังชอลรีบลงจากรถไปดูยอนจูข้างในนั้น แต่พบแค่กองเลือด เธอหายไปแล้ว!!!
เธอหายไปอยู่ที่ตึกร่างแห่งหนึ่งในโลกความจริง มีคนงานก่อสร้างมาพบเธอเข้า จึงเรียกรถพยาบาลส่งเธอไปโรงพยาบาลก่อนที่เธอจะหมดลม ขณะที่ตำรวจกำลังสอบถามคนงานคนนั้นอยู่ คังชอลหายตัวมาที่นี่เช่นกัน คังชอลรีบวิ่งมาถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้หญิงที่เจอบ้าง เขาบอกเธอน่าจะไม่รอดแล้ว สภาพแย่มาก คังชอลจึงรีบไปที่โรงพยาบาลทั้นที สิ่งที่เขาเห็นคือหมอกำลังปั๊มหัวใจเธอ เธอกำลังจะตาย คังชอลได้แต่ยืนมองเธออย่างมีความหวังว่าเธอจะรอด!
ยอนจูจะรอดหรือไม่ โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ
Review-Series-By-Pae
https://pp-review-series.bloggang.com
https://pp-review-series.blogspot.com/
https://www.blockdit.com/pae
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก www.imbc.com, http://www.anewkindofhobby.com
ติดตามดูซีรีส์ได้ที่ www.viu.com
