ด้วยยอดขายกว่าสิบล้านเล่ม ทำให้ดับเบิลยูเป็นการ์ตูนออนไลน์ที่ดีที่สุดของเกาหลี คังชอลพระเอกของเรื่อง รู้เรื่องจากโอยอนจู ว่าเขาเป็นตัวเอกในการ์ตูน คังชอลกลายเป็นฆาตกรและเป็นผู้ร้ายหลบหนี เมื่อหมดสิทธิ์ในการเป็นตัวเอกร่างของเขาก็เริ่มหายไป คังชอลกลับมาที่โลกของดับเบิลยู และตามล่าฆาตกร ก่อนหน้านี้ในดับเบิลยู เมื่อเรื่องราวกำลังจะจบแบบมีความสุข ฆาตกรข้ามเข้ามาในโลกความจริง แล้วลักพาตัวยอนจูไป ฆาตกรยิงยอนจู เพื่อที่จะจับตัวคังชอล
ยอนจูกำลังถูกปั๊มหัวใจ หัวใจเธอเต้นผิดจังหวะ หมอสั่งให้พยาบาลนวดหัวใจคนไข้แล้วเตรียมให้เลือด คังชอลได้แต่ยืนมองยอนจูที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความเป็นห่วง
ฮัน ชอลโฮไปถึงที่นั่น ก็เห็นสภาพรถสองคันจอดประสานงากันอยู่ จึงรีบลงไปดู เขาใส่ถุงมือไว้ เขาไม่พลาดที่ไม่ทิ้งรอยนิ้วมือไว้ เขามองไปในรถคังชอล เห็นกระดาษโน๊ตที่เขาเป็นคนเขียนที่อยู่ให้คังชอล เขาจึงรีบเก็บมันออกมา และเดินไปดูรถอีกคัน ในนั้นมีร่างไร้วิญญาณของฆาตกรตัวร้ายนอนตายอยู่ เขาค้นตัวฆาตกร ก็พบโทรศัพท์มือถือ เขาเก็บมันไป เขาเปิดท้ายรถเขาเห็นอะไรบางอย่าง เขายืนมองอยู่นานด้วยความสงสัย จากนั้นเข้าไปสำรวจในโรงงานดูว่าเกิดอะไรขึ้น พอเข้าไปก็เห็นลูกน้องเขาโดนยิงตาย มีคนหนึ่งบาดเจ็บสาหัส ด้านในเขาพบกองเลือดกองใหญ่แต่ไม่พบใครตรงนั้น เขาจึงสงสัยว่าเลือดใคร เขาเดินกลับไปถามลูกน้อง ฆาตกรมันยิงผู้หญิงคนหนึ่งล้มลง แต่ฮัน ชอลโฮไม่พบใครจึงรีบเดินออกไป
โอซองมู ยังคงนั่งหลับอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขา แล้วจู่ๆหน้าตาของเขาที่หายไปก็ปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง เขาตกใจตื่นขึ้นมาจากความฝันที่แสนยาวนาน เขามองเห็นค้อนที่โต๊ะ จอคอมฯที่แตก เกิดอะไรขึ้นเนี่ย! เขารีบออกจากห้อง เรียกหาซูบง และโทรหาเขา แต่แล้วเหมือนนึกอะไรได้ (ภาพที่ฆาตกรจิกหัวยอนจู ภาพที่ยอนจูร้องขอชีวิต) เขาถึงกับร้องไห้ออกมา “ยอนจูลูกพ่อ”
ซูบงยังคงนั่งอยู่หน้าสตูดิโอ เขาโทรหายอนจู ซองมูเป็นคนรับ เขาก็ถามหายอนจูเหมือนกัน พอซองมูรู้เรื่องว่ายอนจูอยู่ที่โรงงานร้างที่ซ่อนตัวของฆาตกร เขาจึงรีบขับรถออกไปพร้อมกับซูบง พอไปถึงซูบงถามหาผู้หญิงที่ได้รับบาดเจ็บ คนที่นั้นบอกตอนนี้เธออยู่ที่โรงพยาบาลแล้ว
ซองมูและซูบงจึงรีบตามไปที่โรงพยาบาล ซูบงรีบถามพยาบาลว่าผู้หญิงที่โดนยิงอยู่ที่ไหน นางพยาบาลบอกเล่าอาการของเธอให้ฟัง ซองมูเกือบยืนไม่อยู่เซเข้าหาซูบง เธออาจเป็นเจ้าหญิงนิทรา พอได้ยินเขาก็ล้มลงไปเลย เขาถามหาเธออีกครั้งว่าอยู่ที่ไหน แต่นางพยาบาลอิดออดที่จะตอบ เธอบอกว่าขณะที่เธอกำลังจะพาตำรวจไปพบสามีของเธอ ทั้งคู่ก็หายไปแล้ว ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว ตอนนี้ยังไม่มีใครเจอตัว
โอซองมูกลับมาบ้านก็ได้ ก็เอาแต่นั่งมองคอมฯของเขาพร้อมกับส่ายหัวไปมา หยิบเหล้ามาดื่ม เขานอนดูรูปลูกสาวด้วยความเศร้าสร้อย แล้วจู่ๆเสียงออดหน้าบ้านก็ดังขึ้น ซูบงรีบวิ่งออกไปดู เป็นคังชอล!! ซองมูลากตัวเองออกมาจากห้อง เขาเจอกับคังชอลก็รีบถามหายอนจูทันที คังชอลบอกเขาพายอนจูกลับไปที่โลกการ์ตูนแล้ว เขาไม่มั่นใจว่าถ้าเธอยังคงอยู่ที่นี่ เธออาจตายไปจริงๆแล้วจะไม่สามารถแก้ไขอะไรได้อีก
“ผมพาเธอไปโลกการ์ตูนแล้ว หมอบอกว่าเธอจะไม่ตื่นขึ้นมาอีกแล้ว ถ้าเกิดอะไรผิดพลาดในโลกนี้ คุณจะแก้ไขอะไรไม่ได้ อีกอย่างผมไม่สามารถอธิบายอะไรกับตำรวจได้ เรื่องที่เธอถูกยิง ผมจึงพาเธอไปอยู่ที่โลกการ์ตูน เธออยู่ที่นั้นมาเป็นอาทิตย์แล้ว เธอลืมตาขึ้นมาแค่ครั้งเดียว แค่แป๊บเดียวเท่านั้น” คังชอลร้องไห้ออกมาแล้วบอกว่า “เธอไปดีแล้วครับ” ซองมูทรุดลงไปเลย
โอ ซองมู กินยาพร้อมกับเหล้าจึงถูกส่งตัวเข้าโรงพยาบาล เขาเครียดมากที่ลูกสาวด่วนจากเขาไป เขาคิดเสมอว่า เขาคือต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดที่ทำให้เธอต้องตาย! ศจ.พัคไปเยี่ยมเขาที่ห้องพัก มาถามเรื่องเกี่ยวกับที่โอยอนจูตายในโลกการ์ตูน เขามาตอกย้ำความรู้สึกที่เจ็บปวดของซองมู เพราะเขาไม่รู้ว่ายอนจูได้ตายไปแล้วจริงๆ ซองมูถึงกับทนไม่ไหวถอดสายน้ำเกลือออก แล้วลุกออกจากห้องนั้นไปเลย และวิ่งไปตามทางเดิน
พอดีคังชอลมาเจอเข้าพอดี จึงรีบวิ่งตามไป เขาขึ้นไปบนดาดฟ้าพยายามจะกระโดดจากตึกลงมา เขาได้โทษตัวเอง เป็นเพราะเขาจริงๆที่ทำให้ยอนจูตาย!! “ฉันผิดเอง ฉันยิงยอนจู ฉันจำได้ทุกอย่าง ฉันยิงลูกสาวของฉัน ฉันไม่อยากอยู่แล้ว” คังชอลรีบบอกว่ามีสิ่งหนึ่งที่เขาต้องรีบทำก่อนคือการช่วยยอนจู “คุณต้องช่วยลูกสาวคุณ เธอตายแล้ว แต่คุณช่วยเธอได้ เธอแต่งงานกับผมเธอกลายเป็นตัวละครในเรื่องไปแล้วเหมือนกับผม ในโลกการ์ตูน เธอถึงบาดเจ็บ แล้วก็เลือดออกได้ เธอถูกยิง แล้วเธอก็ตาย ในเมื่อเธอเป็นตัวละครในการ์ตูน คุณก็ช่วยเธอด้วยการวาดรูปได้ คุณเข้าใจที่ผมพูดไหม ผมจึงพาเธอไปโลกการ์ตูนก่อนที่เธอจะตาย เรื่องนี้ยังไม่จบ ผมจะช่วยชีวิตเธอ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม” ซองมูยังฟูมฟายว่าคอมฯพังไปแล้ว เขาเป็นคนทุบมันกับมือ ไม่สามารถแก้ไขอะไรได้แล้ว คังชอลรีบตอบ “มีสิครับที่ไหนสักแห่ง”
ศจ.พัค และซูบงออกมาตามหาซองมู ซูบงรีบถามว่าเกิดอะไรขึ้นอาจารย์ถึงวิ่งออกไป ศจ.พัคบอกก็แค่ถามถึงว่าทำไมยอนจูในโลกการ์ตูนถึงตายไป ซูบงก็โกรธเขาอย่างมาก ทำไมถึงกล้าพูดเรื่องแบบนี้กับอาจารย์ คังชอลพาเขากลับมาแล้ว ซองมูหลับไป เขาจึงขอตัวกลับก่อน ซูบงเดินตามคังชอลไป คังชอลบอกกับซูบงว่า เดี๋ยวอาจมีเรื่องให้เขาช่วยเหลือ ให้รอสัญญาณจากเขาด้วย ตอนนี้ไปดูแลซองมูให้ดี แล้วเขาจะรีบกลับมา
จริงๆแล้วซองมูยังไม่หลับ เขารอให้คังชอลกลับไปก่อน เขามานึกถึงคำพูดของคังชอล “คุณอาจจะไม่รู้ว่ายอนจูมีความหมายมากกับผมขนาดไหน ยอนจูเป็นครอบครัวเดียวกับผม เธอไม่ใช่ครอบครัวที่สร้างขึ้นจากจินตนาการของคุณ เธอเป็นครอบครัวผมจริงๆ ความทรงจำที่ผมมีกับเธอเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องแต่งขึ้น เธอเป็นส่วนหนึ่งของโชคชะตาที่ผมเลือกเอง เป็นครั้งแรกที่การตัดสินใจนี้เกิดจากความตั้งใจของผมจริงๆ ผมไม่อยากยอมแพ้เรื่องเธอ ยอนจูเป็นสิ่งที่พิสูจน์ว่าผมก็เป็นคนเหมือนกับคุณ ผมจะช่วยชีวิตลูกสาวคุณ แล้วใช้ชีวิตกับเธออย่างมีความสุข ไม่มีใครขวางผมได้ ผมจะทำทุกอย่างให้เรื่องนี้จบแบบมีความสุขให้ได้ และอีกอย่างคุณก็สำคัญกับผมเหมือนกัน ไม่ใช่เพราะคุณสร้างผมมา แต่เพราะคุณเป็นพ่อของภรรยาผม คุณก็เป็นครอบครัวผมเหมือนกัน ห้ามคิดสั้นอีกนะครับ ผมคาดว่าน่าจะมีคอมพิวเตอร์สำรองอีกเครื่องแน่นอน ถ้าไม่มีฆาตกรคงไม่ยอมให้คุณทุบคอมฯ ทิ้งแต่แรกแน่ เพราะคอมฯนั้นน่าจะสำคัญกับมันเหมือนกัน”
ซองมูจึงนึกไปถึงตอนที่ยังถูกควบคุมอยู่ เขาถูกบังคับให้วาดอะไรสักอย่างใส่ท้ายรถฆาตกรไว้ นั้นคือคอมพิวเตอร์แบบเดียวกับของเขานั้นเอง แต่ตำรวจไม่พบที่ท้ายรถคันนั้น ฮัน ชอลโฮน่าจะเอาไป
เป็นอย่างที่คิด ฮัน ชอลโฮเอาไปจริงๆ เขาเอามันกลับไปตรวจสอบ ก็พบว่าคอมฯตัวนี้เอาไว้สำหรับการวาดภาพ เขาจึงสงสัยว่าทำไมฆาตกรถึงทิ้งเครื่องคอมฯนี้ไว้ท้ายรถ
คังชอลบุกไปที่สำนักงานของฮัน ชอลโฮอีกครั้ง เขาเจอคอมฯเครื่องนั้นวางอยู่ที่โต๊ะเขากำลังยกคอมฯออกไป ฮัน ชอลโฮทำร้ายคังชอลจากด้านหลัง เขาฉีดยาอะไรบางอย่างเข้าที่คอของคังชอล เขาล้มลงและสลบไปมันเป็นกับดัก ฮัน ชอลโฮรู้ว่าคังชอลจะต้องมาเอาคอมฯเครื่องนี้ จึงวางแผนเพื่อจะจับคังชอล
คังชอลโดนจับมัดอยู่ที่ไหนสักแห่งหนึ่ง ฮัน ชอลโฮทำการทรมานเขา มันรู้ความลับของคอมฯตัวนี้ มันสามารถวาดอะไรก็ได้ออกมา มันโชว์คังชอลโดยการวาดเข็มฉีดยาออกมา แล้วก็กดลบทิ้ง เข็มฉีดยาก็หายไป มันทึ่งมาก ตอนนี้มันเริ่มเข้าใจแล้วว่าคังชอลและฮัน ซังฮุนสู้กันไปทำไม แต่มีสิ่งหนึ่งที่ยังไม่เข้าใจคือ เครื่องคอมฯนี้มันคืออะไร มันบังคับให้คังชอลบอกความจริงกับมัน ฮัน ชอลโฮ ใช้ท่อนเหล็กตีเข้ากลางลำตัวคังชอล และถีบเขาล้มลงจากเก้าอี้ มันตีไม่ยั้งมือเลย สภาพคังชอลตอนนี้อาบเลือดไปทั้งตัว คังชอลจึงบอกมันว่า “โรงพยาบาล โรงพยาบาล ฉันต้องเอามันไปโรงพยาบาล” มันเตะเสยปลายคางคังชอลจึงสลบไป มันออกมาพร้อมกับคอมฯทิ้งคังชอลให้ลูกน้องมันจัดการต่อ
คังชอลถามเวลากับพวกลูกน้องฮัน ชอลโฮ ตอนนี้ตีสองครึ่ง ผ่านไปครึ่งชม.แล้วสำหรับโลกความจริง “คุณพัค ซูบงคุณใกล้จะได้ของนั้นแล้วนะ ดูแลมันให้ดี” จริงๆแล้วเขาหลอกให้ฮัน ชอลโฮไปที่โรงพยาบาลที่โอซองมูรักษาตัวอยู่ “โปรดติดตามตอนต่อไป” ตัวหนังสือปรากฏขึ้น แล้วคังชอลก็หายไปต่อหน้าคนเหล่านั้น
ซูบงอ่านเว็บตูนจึงรู้ว่าคังชอลส่งสัญญาณมาแล้ว ซูบงจึงรีบไปบอกซองมูว่า ตอนใหม่เว็บตูนออกแล้ว ฮัน ชอลโฮไปถึงที่โรงพยาบาลพร้อมกับคอมฯ เขาขึ้นไปชั้น 8 ห้อง 801 (ห้องที่ซองมูพักอยู่) มันอยากรู้ความลับของเครื่องคอมฯนี้จึงได้ทำตามที่คังชอลบอกไว้ให้มาที่โรงพยาบาล คังชอลบอกมันว่าจะช่วยชีวิตยอนจูด้วยคอมฯตัวนี้ ยิ่งทำให้มันอยากรู้ไปใหญ่ว่าจะทำได้ยังไง เขาบอกต่อว่าเครื่องคอมฯนี้จะทำได้ก็ต่อเมื่อต้องวาดออกมาโดยเจ้าของมัน แล้วเจ้าของมันอยู่ที่โรงพยาบาล
ฮัน ชอลโฮส่งลูกน้องไปยังเพ้นท์เฮ้าส์ของคังชอล เพื่อไปดูว่าโอยอนจูตายจริงหรือไม่ พวกนั้นพยายามจะเข้าไปข้างใน แต่โดยุนสกัดเอาไว้ พวกมันจึงโทรหาคังชอลให้คุยกับโดยุน คังชอลบอกให้ปล่อยพวกมันเข้าไปให้เห็นเธอ(ยอนจู) พวกนั้นเข้าไปดูยอนจูว่าเธอได้ตายไปแล้วจริงๆ เพื่อจะพิสูจน์ว่าเธอจะคืนชีพได้หรือไม่ ฮัน ชอลโฮไปถึงห้อง 801 ชื่อคนไข้ไม่เหมือนกับที่คังชอลบอกคือ(โอซองมู) แต่เป็น(ยุน ซอนเอ) พวกเขาบุกเข้าไป ก็สงสัยว่าโดนคังชอลหลอกแน่ๆ
หลังจากที่คังชอลกลับมาที่โลกความจริงได้ เขาพยายามตั้งสติรวบรวมสมาธิ (สมมุติฐานที่ 3 ของเขา พอตัวเขาอยู่ในโลกความจริง เขาสามารถเรียกตัวละครในการ์ตูนมาในโลกความจริงได้) “ฉันขอเรียกให้ ฮัน ชอลโฮ มาโลกความจริง”
ทันใดนั้นเองฮัน ชอลโฮกำลังจะออกจากห้องนั้น ตัวเขาก็ต้องรู้สึกแปลกไปต่างจากเมื่อกี้ เขาได้ยินเสียงใครบางคนพูดถึงคอมพิวเตอร์ “แล้วผมจะไปเอาคอมฯมาได้ยังไง” (ซูบงเป็นคนพูดนั้นเอง) ฮัน ชอลโฮถูกคังชอลดึงมาแล้วจริงๆ แล้วเขาทั้งสามคนก็เจอกัน (ซองมู ซูบงและฮัน ชอลโฮ) คนที่ตกใจที่สุดน่าจะเป็นซูบง เขาไม่คิดว่าตัวละครตัวนี้จะโผล่มาให้เขาเห็น “อาจารย์ครับ นั้น นั้น...ฮัน ชอลโฮ...” ฮัน ชอลโฮ ถามว่าใช่ โอ ซองมูหรือเปล่า ซองมูตอบว่าใช่ “แต่เอ๊ะทำไมหน้าคุณถึงหน้าเหมือนฮัน ซังฮุนล่ะ” เขาเริ่มสงสัย ซองมูและซูบงต่างมองไปที่คอมฯตัวนั้น ระหว่างที่ฮัน ชอลโฮ กำลังสงสัย ซูบงก็จู่โจมเขาทันที ซูบงพยายามดึงคอมฯมาให้ได้และเขาก็ได้มันมา แต่ฮัน ชอลโฮ บีบคอเขาอย่างแรง ซองมูเห็นดังนั้นจึงหยิบ ขาเหล็กฟาดเข้าที่หลังและหัวของฮัน ชอลโฮ จนเขาสลบไป
ซูบงยังสงสัยว่าทำไมฮัน ชอลโฮ ถึงแบกคอมฯมาที่นี่ ซองมูยังไม่ตอบอะไร รีบคว้าคอมฯไปเปิดอย่างรวดเร็ว พอเปิดคอมฯสำเร็จ ฮัน ชอลโฮก็หายตัวไป และจู่ๆแขนของซองมูก็กำลังจะจางหายไปอีกคน เขาจึงรีบวาดทันที
(โลกแห่งความจริง) มีคนเข้าไปที่ห้องเก็บ พวกเขาพบคังชอลนอนสลบอยู่ที่นั้น จึงพาเขาออกมาข้างนอกเพื่อเรียกรถไปส่งโรงพยาบาล แต่คังชอลห้ามไว้ไม่ให้พวกเขาโทรเรียกรถพยาบาล ให้เรียกแท็กซี่แทนเขาจะกลับโรงแรม ตอนนี้ชีพจรของยอนจูเต้นอีกครั้ง เธอลืมตาขึ้นมาแล้ว เธอพบกับโดยุนที่กำลังเดินคุยโทรศัพท์อยู่ โดยุนเห็นเธอลืมตาจึงรีบตะโกนเรียกพยาบาลมาดูเธอ มันปรากฏคำว่า “โปรดติดตามตอนต่อไป” ขึ้นมาให้เธอเห็น แล้วเธอก็หายตัวไปจากที่นั้น
เธอกลับมาได้อย่างปลอดภัย เธอรีบโทรหาซูบงทันที แต่เธอยังคงอยู่ที่โรงแรมนั่น ซูบงตกใจสุดขีดไม่คิดว่าเธอจะฟื้นขึ้นมาได้อีกครั้ง ซูบงบอกว่าพ่อเธอเป็นคนวาดให้เธอฟื้นขึ้นมา เขาว่าตอนนี้พ่อเธอน่าจะไปรับเธอที่โรงแรม แต่เขารอให้ตอนใหม่ของเว็บตูนอัพอยู่ ซูบงบอกว่ายังไม่ได้อ่านตอนใหม่ตอนนี้กำลังมาตามหาคังชอลอยู่ (โกดังเก็บของ) พอมาถึงก็ไม่เจอคังชอลแล้ว คังชอลน่าจะไปหาเธอที่โรงแรมเช่นกัน
เธอเปิดอ่านเว็บตูนตอนใหม่ล่าสุด เธออ่านไปร้องไห้ไปเพราะเห็นว่าคังชอลทำเพื่อเธอขนาดไหน ยอมลงทุนเอาตัวเองไปเสี่ยงเพื่อให้ได้คอมฯตัวนี้กลับมาช่วยชีวิตเธอ ยอนจูออกมายืนรอคังชอลและพ่ออยู่หน้าโรงแรม แล้วฝนก็ตกลงมา เธอเห็นโซฮี (เอ๊ะทำไมเห็นโซฮี! ) มีตัวหนังสือขึ้น “ตอนสุดท้าย”
ติดตามกันต่อค่ะ
Review-Series-By-Pae
https://pp-review-series.bloggang.com
https://pp-review-series.blogspot.com/
https://www.blockdit.com/pae
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก www.imbc.com, www.anewkindofhobby.com
ติดตามดูซีรีส์ได้ที่ www.viu.com
