Ep.3 W Two Worlds

#ความเดิมตอนที่แล้ว
พ่อของยอนจูพยายามจะฆ่าคังชอลโดยการวาดให้นางพยาบาลฉีดโพแทสเซียมเข้าเส้นเลือดให้คังชอล แต่แล้วยอนจูได้กลับไปที่โลกการ์ตูนอีกในตอนนั้น ทำให้เธอได้ช่วยชีวิตของคังชอลได้สำเร็จ แต่โอซองมูยังไม่ละความพยายามเค้าได้ลงมือวาดอีกครั้งคราวนี้วาดให้รถ 10 ขับพุ่งชนรถของคังชอลที่วิ่งอยู่ แต่สุดท้ายคังชอลก็รอดมาได้อีกครั้ง คังชอลเริ่มสงสัยใครกันนะที่พยายามจะฆ่าเค้า‼‼

ยอนจูได้กลับออกมาจากโลกการ์ตูนได้สำเร็จหลังจากไปตบจูบคังชอลมา เธอก็รีบไปหาพ่อของเธอที่บ้านแต่กลับพบว่าพ่อไม่อยู่แล้วออกไปพร้อมกับจอคอมของเค้า แถมยังไล่ทุกคนออกหมด แต่ซูบงยังอยู่ที่บ้าน ซูบงเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างในเวบตูนที่ออนไลน์ก็ตกใจมาก (ทำไมอาจารย์โอซองมูถึงส่งต้นฉบับเร็วแถมเนื้อเรื่องยังแปลกๆๆอีกด้วย) ทั้งๆที่อาจารย์กำลังจะฆ่าคังชอลแต่กลับมีรักหวานแหววเกิดขึ้น ซูบงเริ่มสงสัย❓จึงถามยอนจูเกี่ยวกับชุดที่ใส่ทำไมเหมือนในเวบตูน แถมราคาแพงมากด้วย ยอนจูบอกว่าแพงขนาดนี้ใครจะซื้อให้เธอถ้าไม่ใช่คังชอล(เงินเดือนทั้งเดือนยังซื้อไม่พอเลย) ซูบงถึงกับเข่าอ่อนที่รู้ความจริงว่ายอนจูเข้าไปอยู่ในเวบตูนจริงๆ เค้าถามยอนจูเกี่ยวกับคังชอลว่าหล่อไหม ยอนจูตอบอย่างเขินอายว่า(หล่อที่สุด)

เธอเข้าไปค้นหาเอกสารที่เกี่ยวกับ W ทั้งหมดในห้องของพ่อเธอ เพราะซูบงบอกว่าพ่อจะฆ่าคังชอลอีก เธอจึงร้อนใจมาก เธอได้ถามซูบงว่าเหตุการณ์ที่สะพานแม่น้ำฮันอยู่เล่มที่เท่าไหร่ และได้รู้ความจริงว่า ช่วงเวลานั้นเป็นวันที่แม่และเธอทิ้งพ่อไปให้อยู่คนเดียว พ่อเธอสิ้นหวังจึงตัดสิ้นใจจะจบชีวิตตัวละครที่เค้าสร้างขึ้นมากับมือให้ตายลงที่สะพานแม่น้ำฮัน นั่นคือ คังชอลนั่นเอง‼

เขาลงมือวาดอย่างตั้งใจที่จบชีวิตคังชอล และดื่มเหล้าอย่างหนักพอเขาวาดเสร็จก็นอนหลับไป พอตื่นขึ้นมากะว่าจะส่งต้นฉบับมา จึงมาที่จอคอม แต่แล้วเขากลับช็อคสุดขีด คังชอลยังไม่ตาย‼ คังชอลเกาะราวสะพานไว้ทั้งคืนไม่ยอมปล่อย เขาตกใจมากและมองดูคังชอลอย่างประหลาดใจ ที่ไม่ตายตามที่เขาวาด ซองมูจึงตัดสินใจจะเริ่มต้นชีวิตใหม่พร้อมกับคังชอล เขาเริ่มโด่งดังขึ้นหลังจากที่พลิกชีวิตของคังชอลให้กลายเป็นคนเก่ง ร่ำรวย แถมยังเป็นฮีโร่ช่วยเหลือสังคม ได้รับการยอมรับจากคนทั้งประเทศ W กลายเป็นเวบตูนที่ดังที่สุดในขณะนั้น‼
ยอนจูได้อ่านเอกสารอ้างอิงW จนครบหมดเธอจึงกลับไปทำงานในตอนเช้า เธอรู้สึกไม่ค่อยสบายจึงกินยาไป เมื่อเธอไปถึงโรงพยาบาลก็ได้พบผู้คนมากมายกำลังอ่านเวบตูนที่มีรูปเธอจูบกับคังชอลเต็มไปหมด เธอรับไม่ได้จึงจะกลับบ้าน แล้วเธอก็มานั่งรอรถที่ป้ายรถเมล์ เธอเพลียมาก ขณะนั้นซูบงก็โทรหาเธอคุยกันไม่กี่คำเธอก็หลับไปแล้วหายไปยังโลกการ์ตูนอีกครั้ง ทิ้งข้าวของไว้ที่ป้ายรถเมล์ ซูบงจึงออกมาหาเธอ

เธอกลับนอนอยู่ที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าร้านที่คังชอลพาเธอมาซื้อ แล้วโซฮีเลขาคังชอลก็มาพบตัวเธอและโทรบอกคังชอลให้รู้ว่าเจอโอยอนจูแล้ว คังชอลจึงรีบกลับไปหาเธอที่ร้านและพาเธอกลับไปยังเซฟเฮ้าส์ของเขา คังชอลได้หลอกถามเธอ ขณะที่เธอกำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น แต่แล้วก็ต้องประหลาดใจกับคำตอบของเธอว่าทำไมถึงรู้เรื่องราวของเค้าราวกับว่าเห็นทุกอย่าง แถมยังรู้อีกว่าเค้ามักซ่อนปืนไว้ใต้หมอนห้องนอนแม้กระทั่งเรื่องบนสะพานแม่น้ำฮันเธอก็ยังรู้‼ แล้วจู่ๆก็มีคนสวมชุดดำโผล่มาจากลิฟท์ที่ห้องของเค้าและเข้าจู่โจมคังชอลทันที พวกเค้าต่อสู้กันอย่างดุเดือดแต่แล้วคนสวมชุดดำก็จากไป ไม่ใช่ใครที่ไหน พ่อของยอนจูนั้นเองที่เป็นคนวาดชายชุดดำให้ไปฆ่าคังชอลที่บ้าน เค้าโมโหมากที่ทำไม่สำเร็จ เค้าจึงทุบจอคอมทิ้งและออกจากโรงแรมไป
ยอนจูตื่นขึ้นมาในตอนเช้าถึงกับตกใจมากว่าเธอทำไมกลับมาอยู่ที่ห้องของคังชอลได้ เธอไปหยิบปืนที่คังชอลวางไว้ใต้หมอนและมาคิดว่าระหว่างปืนกับชุดชั้นในซีทรูอย่างไหนจะทำให้คังชอลหวั่นไหวได้

นางลองเลือกซีทรูก่อน แต่ยุนโดเห็นด้วย แต่ไม่ได้ผลกับคังชอลนางเลยเลือกที่จะใช้ปืน แต่ปรากฎว่าคังชอลไม่รู้สึกอะไรเลย คว้าปืนที่มือเธอมาได้อย่างง่ายดายเพราะในปืนไม่มีลูกกระสุน คังชอลถามเธอว่าทำแบบนี้ทำไม เธอเลยบอกว่าต้องทำอะไรก็ได้ให้เค้ารู้สึกใจเต้น เธอจะได้กลับบ้านได้ เหมือนอย่างจูบคราวที่แล้ว คังชอลได้ยินดังนั้นก็เลยเดินเข้าไปจูบเธอ

แต่ก็ยังไม่ได้ผลอยู่ดี ที่นี้คังชอลถามเธอบ้างว่าเป็นใครมาจากไหนถ้าไม่บอกจะยิง (ใส่ลูกกระสุนเรียบร้อย) แต่ยอนจูไปตอบคังชอลเลยยิงเธอทะลุเลย แต่ยอนจูกลับไม่เป็นไร ตกใจสลบไปเลย

คังชอลบอกความจริงกับยอนจูให้รู้ว่า เธอมาจากโลกอื่นที่ไม่ใช่โลกของเค้า เค้าจึงกล้าที่จะยิงเธอในตอนนั้น และคังชอลก็ยังอยากรู้ว่า เธอมาจากที่ไหนกันแน่❓ ทำไมทำอันตรายเธอไม่ได้❓ ทุกอย่างยังคงเป็นปริศนาต่อไป❓ และคนร้ายคือใคร❓ โปรดติดตามตอนต่อไป

Review-Series-By-Pae

https://pp-review-series.bloggang.com
https://pp-review-series.blogspot.com/
https://pp-review-series.blogspot.com/2020/05/ep3-w-two-worlds.html
https://www.blockdit.com/pae

ขอขอบคุณภาพสวยๆจาก http://www.imbc.com/

Ep.2 W Two Worlds

Review W 2 Worlds Ep.2

“การ์ตูนออนไลน์ที่ดีที่สุดของเกาหลี ด้วยยอดขายกว่าสิบล้านเล่ม ดับเบิลยู W”

คังชอล พระเอกของเรื่อง เป็นนักกีฬายิงปืนเหรียญทอง ครอบครัวของเขาถูกฆาตกรรมอย่างปริศนา ชอลถูกสั่งประหารด้วยข้อหาฆ่าพ่อแม่ตัวเอง แต่ในท้ายที่สุดแล้ว เขาได้รับการปล่อยตัว ชีวิตของเขาต้องตกต่ำถึงก้นเหว

ชอลตัดสินใจที่จะฆ่าตัวตาย และในขณะนั้นเอง เขาเกิดเปลี่ยนใจขึ้นมา ชอลกลายเป็นมหาเศรษฐีด้วยทรัพย์สินกว่า 800 ล้านดอลลาร์

ในขณะที่ทำการตามหาฆาตกรตัวจริงที่ฆ่าครอบครัวของเขา ชอลถูกลวงไปด้วยโทรศัพท์ที่น่าสงสัย ในขณะเดียวกัน นักวาดการ์ตูนยอดฮิตอย่างเรื่องดับเบิลยู W โอ ซองมูก็หายตัวไป โอ ยอนจู ลูกสาวของเขาถูกใครสักคนดึงเข้าไปในการ์ตูน และได้ช่วยชีวิตของชอลเอาไว้ สำหรับชอล ยอนจูเป็นผู้หญิงลึกลับที่ช่วยชีวิตเขาเอาไว้และหายตัวไป เขาเริ่มออกตามหาเธอ

หลังจากที่ยอนจูกลับออกมาจากโลกของเว็บตูน เธอนอนครุ่นคิดอย่างหนักว่าชอลจะเป็นอย่างไร พ่อเธอหายไปไหนนะทำไมยังไม่กลับมา เธอจึงตัดสินใจโทรหาซูบง เธอว่าพ่อไม่ได้หนีออกจากบ้าน แต่พ่อน่าจะถูกลักพาตัวไป คืนนั้นพ่อวาดการ์ตูนแล้วก็ถูกดึงเข้าไปในเว็บตูน เหมือนกับเธอที่โดนแน่ๆ! พ่อยังคงติดอยู่ในนั้น เธอไม่รู้ว่าใครพาเธอเข้าไป แต่นั่นทำให้ติดต่อพ่อไม่ได้ ซูบงแย้งว่า อาจารย์ถูกดึงเข้าไปในเว็บตูนได้ยังไง พี่กำลังพูดเหลวไหล ไร้สาระมาก อาจารย์เป็นคนวาดทุกอย่าง แถมตัวเขาเองวาดพื้นหลังอีกด้วย มันเป็นแค่การ์ตูน แล้วมันจะเป็นเรื่องจริงได้ยังไง คิดว่าเขาจะจำลายเส้นของอาจารย์ไม่ได้เชียวหรอ แล้วตัวเขาก็รู้จักอาจารย์ดีกว่ายอนจูด้วย ซูบงเริ่มโกรธ ในขณะที่กำลังคุยกันอยู่ จู่ๆพ่อของเธอก็โผล่กลับมาที่บ้าน “อาจารย์!!” ทำให้เค้าทั้งสองตกใจมาก ยอนจูจึงรีบไปหาพ่อเธอที่บ้านทันที

พอเธอมาถึงทุกคนบอกเธอว่าไม่มีใครรู้ว่าเขาไปไหนมา เขาดูผอมลงไปมาก โอ ซองมูกำลังคิดอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขา ยอนจูเรียกเขาถึงสองหน เขาจึงหันมา เธอบอกเกิดอะไรขึ้น เธอเป็นห่วงเขา หายไปไหนมาแล้วทำไมติดต่อไม่ได้ เขาตอบเลี่ยงๆ ไปมาหลายที่ เขาถามเธอว่า ไม่บาดเจ็บตรงไหนใช่ไหม เอ๊ะ ถามทำไมคะ! ช่างเถอะไม่เป็นไรก็ดีแล้ว (เขาเหมือนจะรู้ว่าเธอหายไปไหนมา) เธอถามถึงเรื่องดับเบิลยู W แล้วเขาตัดบทว่า ต้องคิดตัวละครหญิงขึ้นมาใหม่ แล้วคิดไม่ออกก็เลยวาดตัวละครที่เหมือนเธอขึ้นมา มันง่ายมาก แปลกหรือเปล่า เธอถามย้ำว่าเขาวาดเองจริงๆใช่ไหม สองตอนล่าสุด ถ้าเขาไม่วาดแล้วใครจะวาดได้อีก หมายความว่าไง เขาเหนื่อยมากอยากจะเขียนต่อให้จบ แล้วก็พักเสียที เอาไว้หายเหนื่อยแล้วจะโทรหา เขาไล่เธอให้กลับไปทำงาน เธอออกมาอย่างค้างคาใจ
หลังจากเธอออกมา เขาก็เริ่มวาดอีกครั้ง คืนนั้นเขาเรียกซูบงเข้าไปให้หาข้อมูลเรื่องยาพิษให้หน่อยเอาที่หาได้ในโรงพยาบาล ยอนจูยังนั่งคิดใจลอยไปเรื่อย เพื่อนเธอจึงร่วมหัวแกล้งเธอให้ออกไปซื้อขนมทั้งๆที่ฝนยังตกอยู่ เธอตกใจแบบงงๆ จึงออกไปซื้อให้พวกเขา เมื่อมาถึงร้านเธอส่งข้อความถึงซูบงว่ายุ่งไหม เขาตอบคุยได้ เธอก็รีบโทรหาเขาทันที ตอนล่าสุดเกี่ยวกับอะไร เขาว่าอาจารย์น่าจะฆ่าชอลอีกแล้ว เธอตกใจ!

                นางพยาบาลกำลังเตรียมยาไปฉีดให้คังชอล จู่ๆก็มีโทรศัพท์ลึกลับมาบอกให้เธอลงมือสลับยาให้เป็นยาพิษ(โพแทสเซียม)  แทนยาฆ่าเชื้อ เธอรู้สึกกลัวแต่ก็หยิบขวดยาเปลี่ยน (โอ ซองมูกำลังวาดฉากที่มีคนบงการให้พยาบาลวางยาคังชอล) ถ้าฉีดโพแทสเซียมเข้าเส้นเลือดหัวใจจะหยุดเต้น เธอกระวนกระวายใจมากหลังจากวางโทรศัพท์จากซูบง พอเธอเดินออกมาหน้าร้านกำลังจะกลับ เธอนึกถึงตอนที่ได้ช่วยชีวิตคังชอล เธอจึงเปลี่ยนใจโทรหาพ่อของเธอ เกลี้ยงกล่อมให้เขาล้มเลิกความตั้งใจที่จะฆ่าคังชอล

                พ่อเธอรับสาย เขากำลังดูยุ่งอยู่ จึงถามมีอะไรถึงโทรมาเวลานี้ เธอถามว่าจะให้คังชอลตายจริงๆเหรอ ทำไมต้องฆ่าเขาด้วย เขายังจับฆาตกรตัวจริงไม่ได้เลย เขาว่าเธอจะก้าวก่ายงานของเขาหรอ แล้วใครกำหนดไว้ล่ะ ว่าพระเอกต้องทำทุกอย่างได้ก่อนตาย เขาเป็นคนเขียน เธอตัดพ้อพ่อของเธอว่าไม่ยุติธรรม แล้วจะให้คังชอลรอดตั้งแต่แรกทำไปล่ะ ถ้าจะให้เขาตายอยู่ดี ในเมื่อเขารอดมาได้แล้ว คนอ่านจะคิดว่ามันไม่สมเหตุสมผล “แล้วลูกไปทำเรื่องไม่เข้าท่าทำไมล่ะ” เธอตกใจที่ได้ยิน เขาหลุดปากบอกเธอ เธอคะยั้นคะยอให้เขาบอกเหตุผล หมายความว่าเขารู้ว่าเธอเข้าไปช่วยคังชอลใช่ไหม เขารีบปฏิเสธเธอเสียงแข็ง “พ่อไม่ได้วาดสองฉากนั้นใช่ไหมคะ” ถ้าเธอพูดอะไรผิดเขาควรอธิบายเธอได้ เขาจะวาดตัวละครคือเธอเองได้ยังไงในเมื่อวันนั้นเธอใส่ชุดใหม่ที่เพิ่งครั้งแรก เหมือนตั้งแต่หัวจรดเท้า คังชอลต้องมีชีวิตจริงๆแน่ เธอเจอเขา เลือดของเขาอุ่นแล้วหัวใจก็เต้นด้วย สายตาเขาก็ยังจำได้ติดตา เขามีชีวิตได้ยังกัน เขาตอบว่าเพราะแบบนี้เขาจึงต้องให้คังชอลตายไปซะ!! เธอท้วงนั่นคือการฆ่าคนนะ คังชอลมีชีวิต พ่อทำแบบนี้ไม่ได้ ถ้าพ่อฆ่าคนที่มีชีวิตมันคือฆาตกรรมนะ! เดี๋ยวเธอจะไปหา ฮัลโหล ฮัลโหลสายถูกตัดไป! พ่อเธอรีบโทรกลับ แต่ไม่สามารถติดต่อเธอได้ (หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้......)

รายงานข่าว (การหักภาษีจาก จะไม่มีการคืนเงิน.....) เธอยืนงงๆ ฝนไม่ตกแล้วร้านที่เธอออกมากลับเป็นร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าต่อไปเป็น เธอได้ยินข่าวจึงหันไปดู (ประธานคังชอลถูกลอบทำร้ายได้ครบสิบวัน และตำรวจยังไม่สามารถหาหลักฐานได้ เพราะการสืบสวนยังไม่คืบหน้า ตอนนี้ตำรวจกำลังตามหาแพทย์หญิงที่เป็นพยานหลักฐานเพียงคนเดียว มีข้อสันนิษฐานว่า แพทย์หญิงคนนั้นอายุยี่สิบปลายๆ ถึงสามสิบต้นๆ เป็นข้อมูลเพียงอย่างเดียวที่ตำรวจมี ทางโรงพยาบาลฮันกุกซองจินได้เผยว่า การผ่าตัดประธานคังเป็นไปได้ด้วยดี และอาการดีขึ้นตามลำดับ) “คังชอล” เธอรีบโบกรถแท็กซี่เพื่อไปโรงพยาบาลตามข่าวทันที แต่ก็ต้องลงจากรถมาเพราะโรงพยาบาลมยองเซของเธอก็คือโรงพยาบาลฮันกุกซองจินนั้นเอง (ซูบงเป็นคนวาด) มันอยู่แค่ตรงข้ามเธอ จึงรีบวิ่งไปในโรงพยาบาลทันที

                พยาบาลคนนั้นกำลังนำยามาฉีดใหคังชอล เธอผ่านบอดี้การ์ดเข้ามาได้อย่างไม่มีพิรุธ เธอกำลังเตรียมยานั้นในเข็ม ยอนจูวิ่งไปถามห้องที่ประชาสัมพันธ์ แต่ไม่มีใครบอกได้เพื่อความปลอดภัยของคังชอล เธอมองไปรอบๆทุกสิ่งเหมือนกับโรงพยาบาลเธอเป๊ะ! เธอจึงเดาว่าน่าจะอยู่ชั้นไหนได้ เธอทำตัวเนียนตามพวกหมอขึ้นไป เธอหลบขึ้นมาถึงชั้นVIP  นางพยาบาลคนนั้นลังเลอยู่ว่าจะฉีดไหม เธอลงมือฉีดเดินยาที่สายยา (โอ ซองมูวาดเสร็จก็ดื่มไปอึกใหญ่ แต่ปรากฏว่าภาพถัดไปโผล่ขึ้นมาทั้งๆที่เขายังไม่วาด) จังหวะนั้น ยอนจูก็รีบมาผลักเธออกไปแล้วดึงสายยาออก

“คุณเป็นอะไรไหม” (พ่อเธอถึงกับกัดฟัน) เธอโวยวายว่า “ฉันถามว่าคุณเป็นอะไรไหม” “แล้วมีอะไรผิดปกติเหรอ” “นี่ไม่ใช่ยาฆ่าเชื้อ แต่เป็นโพแทสเซียมทำให้หัวใจวายได้ พยาบาลคนนั้นตกใจ รีบวิ่งหนีออกไป พวกบอดี้การ์ดหน้าห้องตามไปจับตัวเธอ ยอนจูก้มลงเก็บเข็มฉีดมาดูถึงได้รู้ว่าเธอยังไม่ทันได้ฉีด เธอโล่งใจ “แล้วคุณรู้ได้ยังไง” คังชอลถามเธอ เธอชะงักไป “เอิ่มบังเอิญผ่านมานะค่ะ พยาบาลคนนั้นดูท่าทางน่าสงสัย” คังชอลมองอย่างไม่เชื่อ หมอและพยาบาลของที่นี่เข้ามา เธอรีบอธิบายว่าพยาบาลคนนั้นเปลี่ยนยาฆ่าเชื้อเป็นโพแทสเซียม ในเมื่อหมอเจ้าของไข้มาแล้วเธอจึงขอลา แต่คังชอลรั้งเธอเอาไว้ “โอ ยอนจู คุณคือโอ ยอนจูใช่ไหม” ทุกคนได้ยินจึงพากันมองหน้าเธอ “ในที่สุดก็ได้เจอตัวสักทีนะ คุณโอ ยอนจู” (โอ ซองมูเห็นเหตุการณ์ดังนั้นจึงผิดหวังอย่างมาก)

                เธอนั่งตัวสั่นอยู่ข้างเตียงคังชอล กระวนกระวายอยากกลับเต็มที่ เขาเริ่มถามเธอ “ทำไมคุณมาอยู่ที่โรงพยาบาลนี่” “คือ...เพราะว่า...ฉันทำงานที่โรงพยาบาลมยองเซ”  คังชอลแย้ง “แต่มันไม่มีมหาลัยนั้นนี่” “อ๋อ มันปิดไปแล้ว..ตอนนี้ฉันก็เลยเป็นคนตกงานนะค่ะ” เขาดูไม่เชื่อ “แล้วคุณมาทำอะไรที่นี่ล่ะ ไม่ได้ทำงานที่นี่แล้วนี่

แล้วมาอยู่นี่ได้ยังไง” “คือ......คุณตามหาฉันหรอค่ะ” เธอรีบตัดบท “ฉันเห็นข่าวว่าคุณกำลังตามหาพยาน” ไหนบอกว่าบังเอิญมาที่นี่” “ก็ฉันบังเอิญเห็นพยาบาลคนนั้น แล้วเธอก็ดูน่าสงสัย ไม่ใช่บังเอิญมาที่โรงพยาบาลนี้ ฉันมาที่นี้เพื่อเจอคุณนะคะ” เธอแก้ตัวน้ำขุ่นๆๆ เขายิ้ม

เธอโซฮีเปิดประตูห้องเข้ามา เธอรู้เรื่องนางพยาบาลคนนั้นจะทำร้ายคังชอลก็เป็นห่วงเขามาก (นี่มันยุนโซฮี ไม่ใช่หรอ ใช่เลย นางเองนี่นา เป็นเลขาของคังชอล แล้วก็เป็นเพื่อนด้วย

ถ้าอย่างนั้น ชายคนนี้ก็คือ ซอ โดยุน เขาเก่งเรื่องศิลปะการต่อสู้ เป็นมือขวาของคังชอล) โซฮีถามว่าเธอคนนี้คือโอ ยอนจูใช่ไหม ทำไมถึงมากันที่นี่ เธอตามหาจนแทบตายแล้ว ทำไมถึงติดต่อเธอไม่ได้ แล้วก็ไม่มีโรงพยาบาลมยองเซด้วย คังชอลพูดแทนยอนจู ว่าเธออธิบายมาหมดแล้วเมื่อกี้ โซฮีว่ายอนจูสวยมากนะทำไมคังชอลบอกว่าไม่สวย คังชอลรีบปฏิเสธ ใครบอกว่าไม่สวย (ยอนจูนึกถึงตอนที่อ่านเว็บตูน คังชอลพูดแบบนั้นจริงๆ เธอจำได้ขึ้นใจ) “ไม่เห็นต้องพูดอย่างใจอย่างเลย คุณบอกว่าถ้าฉันสวยละก็โลกนี่ก็ไม่มีคนขี้เหร่แล้ว” ทุกคนมองหน้าเธออย่างฉับพลัน (ทำไงดี ฉันอ่านมาจากเว็บตูนนี่นา) “คุณรู้ได้ยังไง” โซฮีถามเธอ “คือ.....ขอโทษนะคะ แต่ขอคุยกับเขาสองคนได้ไหมคะ” เธอส่งสายตาบังคับให้คังชอลยอมรับ แล้วเขาก็ให้ทุกคนออกไป

                เธอยื่นขอต่อรองกับคังชอลว่าเธอเป็นคนช่วยชีวิตเขา ดังนั้นเขาต้องช่วยเธอบ้างโดยการให้เธอหนีออกจากที่นี้ไปอย่างเงียบ เพราะเธอให้ตำรวจสอบปากคำไม่ได้ เป็นพยานก็ไม่ได้ ดังนั้นปล่อยเธอไปเถอะ คังชอลปฏิเสธเธอ ถ้าเธอบริสุทธิ์จริงต้องให้ปากคำกับตำรวจถ้าไม่ทำแสดงว่าเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดกับคนร้าย  เธอรีบบอกว่า เธอรู้ดีว่า คังชอลเชื่อในตัวเธอ (คังชอลคิดหนัก ดูเหมือนว่าเธอจะรู้จักเขาเป็นอย่างดี) เธอพูดว่า “คุณคิดว่าฉันอาจจะเป็นกุญแจที่จะไขปริศนาในชีวิตเขาได้” คังชอลตกใจมากที่เธอรู้ ถ้าเขาอยากรู้ว่าเธอเป็นใครต้องยอมปล่อยเธอไปก่อน แล้วจะบอกเขาที่หลัง เขาจึงโทรเรียกบอดี้การ์ดให้เครียร์ทางให้เธอแล้วพาเธอหนีออกไปก่อนที่ตำรวจจะมาถึง ก่อนที่เธอจะออกมา คังชอลให้มือถือกับเธอจะได้ติดต่อเธอได้

                เธอออกมานั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์หน้าโรงพยาบาล เธอไม่มีที่ไป เธอรอเวลาให้มันหมด หลังจากที่เธออกจากรพ.มาได้ 30นาที เธอคิดในใจว่าเดี๋ยวคงได้กลับไปในโลกของเธอ แต่ไม่ใช่ อยู่ๆๆเวลาก็เดินหมุนอย่างรวดเร็วผ่านไปสองเดือน แต่เธอยังคงนั่งอยู่ที่ป้ายรถเมล์ที่เดิม แล้วคังชอลก็โทรหาเธอ เค้าว่าจะไปรับเธอที่นั้น และมารับเธอที่นั้น ตอนนี้เธอใกล้จะสติแตกแล้ว แต่เธอก็ขึ้นรถไปกลับเค้าโดยดี

คังชอลเริ่มถามเธอ เธอตอบแบบกระอักกระอ่วน (คุณยอนจู คุณหนาวหรือเปล่า) ทั้งที่อากาศร้อนมากแต่เธอกลับใส่เสื้อกันหนาว แถมยังเป็นชุดเดิม คังชอลเห็นดังนั้นจึงพายอนจูไปซื้อชุดใหม่ให้ที่ร้านสุดหรู

เธอกำลังครุ่นคิดอย่างหนักทำอย่างไรถึงจะกลับไปได้นะ และเธอก็คิดแผนการได้ดังนั้นเธอจึงรีบเดินออกจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าไปหาคังชอลทันที และทำในสิ่งที่ทุกคนไม่คาดฝัน เธอตบหน้าเค้าอย่างจัง ทั้งตัวเธอเองและทุกคนดูตกใจมาก แต่คังชอลแค่แปลกใจ เธอคิดในใจ ทำไมไม่ได้ผล ต้องมีอะไรสักอย่างสิ และเธอก็เปลี่ยนแผน ดังนั้นเธอจึงจูบคัลชอล แต่มันกลับได้ผลอย่างที่เธอคาดเอาไว้ มันมีตัวอักษรว่า"โปรดติดตามตอนต่อไป" เธอเห็นดังนั้นจึงรีบวิ่งกลับไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที และเธอสามารถกลับมายังโลกของเธอได้และได้ทิ้งความตกใจทั้งหมดไว้ที่คังชอลผู้โดนจู่โจมแบบไม่ตั้งตัว คังชอลรีบเดินตามเธอเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า แต่ปรากฏว่าเธอไม่อยู่แล้วเค้าเลยออกจากร้านมาด้วยความงงงวย

ในขณะที่เค้ากำลังขับรถออกมากลับมีรถ10ล้อ กำลังวิ่งด้วยความเร็วเปลี่ยนเลนวิ่งมาด้วยความเร็วสูงและพุ่งมาที่เค้า คังชอลตกใจมากและเหยียบเบรก รถกำลังจะชนกัน แต่แล้วทุกอย่างกลับหยุดนิ่ง มีคังชอลเพียงคนเดียวที่ยังขยับได้อยู่ เค้าตกใจมากหันมองรอบๆ ทุกสิ่งหยุดเคลื่อนไหว เค้าจึงหักพวกมาลัยอย่างสุดกำลังแล้วเหยียบคันเร่งเพื่อที่จะได้หลบรถ10ล้อคันนั้นให้พ้น‼‼‼

จริงๆแล้วมันคือความตั้งใจของโอซองมูที่ต้องการจะฆ่าอีกแล้ว

เค้าวาดมันไว้ แต่แล้วภาพวาดกลับไม่เป็นอย่างที่เค้าวาด เค้ารู้สึกเจ็บใจมาก

เค้ารอดมาได้อย่างหวุดหวิด
โปรดติดตามตอนต่อไปนะค่ะ

Review-Series-By-Pae

https://pp-review-series.bloggang.com

https://pp-review-series.blogspot.com/
https://pp-review-series.blogspot.com/2020/05/ep2-w-two-worlds.html

https://www.blockdit.com/pae

ขอขอบคุณภาพสวยๆจาก http://www.imbc.com/

EP.1 W Two Worlds

"W" หรือ W Two Worlds เป็นซีรีส์ที่ครบรสมากเรื่องหนึ่ง ที่ไม่อยากให้ทุกคนพลาด เนื้อเรื่องดี แปลกแนวเป็นเรื่องราวระหว่างโลกความจริงกับโลกการ์ตูน เป็นซีรีส์แนวดราม่า(Drama), โรแมนติก(Romantic), แฟนตาซี(Fantasy) พล็อตเรื่องที่แปลกใหม่ คาดเดายาก ตื่นตาตื่นใจ  ต้องคอยลุ้นตลอดทั้งเรื่อง ว่าเรื่องราวจะลงเอยอย่างไร ฆาตกรคือใคร และยิ่งได้นักแสดงนำอย่าง อีจงซอก และฮันฮโยจู มารับบทคู่พระนางด้วยแล้ว เรื่องนี้ต้องขอบอกว่ามันส์หยด เด็ดสุดๆไปเลย ขอยกให้อยู่ใน Top 10 ซีรีส์ในดวงใจของแอดมินเลยค่ะ  สำหรับคนที่เคยดูแล้ว กลับมาอ่านซ้ำกันได้นะคะ 

จำนวนตอน 16 ตอน

ฉายเมื่อปี 2016(2559)

นักแสดงนำ

  

อีจงซอก 이종석 (Lee Jong Suk) เรื่องที่เขาเคยเล่น คือ “Doctor stranger”,“I can hear your voice”, “Pinocchio” ส่วนเรื่องนี้เขาได้รับบทบาทเป็นหนุ่มนักธุรกิจ เก่งทั้งบุ๋นและบู๊ เขารับบทเป็น "คังชอล"  พระเอกของการ์ตูนเรื่องดับเบิลยู ชายหนุ่มผู้มีภูมิหลังอันซับซ้อน อดีตนักกีฬาเหรียญทองโอลิมปิก ประเภทยิงปืนสั้น ที่ผันตัวมาเป็นวิศวกรคอมพิวเตอร์ และได้เป็นเจ้าของธุรกิจที่มีมูลค่ากว่า 1.5 ล้านล้านวอน ในเวลาต่อมา 

ฮันฮโยจู 한효주 (Han Hyo Joo) นางเอกทงอี หรือจอมนางคู่บัลลังก์, อิลจิแม วีรบุรุษจอมโจร เธอได้รับความนิยมอย่างมากในบทบาทของทงอี และในเรื่องนี้ เธอรับบทนางเอกชื่อโอ ยอนจู เธอเป็นแพทย์ฝึกหัดปี 2 ของแผนกศัลยกรรมทรวงอก โรงพยาบาลมยองเซ และเธอก็เป็นแฟนคลับคังชอล พระเอกของเรื่องดับเบิลยู ที่พ่อของเธอเป็นคนเขียนขึ้นมา

“การ์ตูนออนไลน์ที่ดีที่สุดของเกาหลี ด้วยยอดขายกว่าสิบล้านเล่ม ดับเบิลยู W”

                รายงานข่าว "ต่อไปเรามาดูบรรยากาศงานโอลิมปิก 2004 ที่เอเธนส์กันดีไหมครับ กีฬายิงปืนของเรามีมีข่าวดีด้วยล่ะค่ะ ใช่แล้วครับ " ขณะนี้ที่สนามยิงปืนกลาง เกมรอบชิงชนะเลิศ ประเภทปืนสั้น 50 เมตร กำลังทำการแข่งขันอยู่ คังชอลจากเกาหลีใต้ก็ทำผลงานได้อย่างยอดเยี่ยม เขายังเด็กแต่ฝีมือไม่ด้วยกว่าใครเลย เขาเป็นเพียงเด็กชั้น ม.5 เท่านั้น คังชอลกำลังต่อสู้เพื่อให้ได้เหรียญทอง ถึงแม้ว่าเขาจะเข้ารอบมาเป็นลำดับที่ 7 แต่ตอนนี้คะแนนสะสมก็นำมาเป็นอันดับหนึ่ง เขายิงไปทั้งหมด 7 ครั้งแล้ว คะแนนล่าสุด 10.6 อาสิมอฟจากยูเครน ได้คะแนนมาเป็นอันดับสอง ได้ 9.9 และนี่คือการแข่งระดับโลกของคังชอลในฐานะทีมชาติ เขากำลังจะยิงนัดต่อไป เล็ง ยิง 10.2 คะแนน ส่วนอาสิมอฟได้เพียง 9.5 คะแนน และครั้้งต่อไปเป็นครั้งที่ 9 เล็ง ยิง และครั้งนี้คังชอบกลพลาดแล้ว เขาได้เพียง 7.9 คะแนน ส่วนอาสิมอฟได้ไป 10.2 คะแนน ตอนนี้อาสิมอฟนำอยู่ 0.2 จากคะแนนรวมทั้งหมด ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายตัดสินว่าใครจะได้เหรียญทองแล้ว คังชอลพยายามรวบรวมสมาธิเป็นอย่างมาก ทุกคนยิงนัดสุดท้ายออกไปแล้ว อาสิมอฟได้ไป 10.4 คะแนน แต่คังชอลยังไม่ยอมยิงออกไป เขาเล็ง เล็ง เหลือเวลาไม่มากแล้ว เขาต้องยิงภายใน 75 วิ พ่อของเขาซึ่งเป็นโค้ช ตะโกนบอกเขา "คังชอลยิง ยิง ไม่มีเวลาแล้ว" และเขาก็ยิง เปรี้ยง!! คะแนนที่ได้คือ 10.9 คะแนน!!! ไม่น่าเชื่อเขาทำได้ เขารีบวิ่งไปกอดพ่อของเขาด้วยความดีใจสุดขีด คังชอลได้เหรียญทองในการแข่งขันยิงปืนสั้น 50 เมตรชาย
               

          ครอบครัวคังชอล พ่อ แม่ น้องสาว น้องชาย พวกเขากำลังนั่งดูรายการแข่งขันบอลกันอย่างสนุกสนาน แล้วจู่ๆก็มีคนมาเคาะประตู แม่ลุกไปเปิดประตูเพราะคิดว่าคังชอลกลับมาแล้ว  เธอยังไม่ทันได้เปิดประตู  เธอพบกับชายชุดดำ แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไร เธอก็ถูกยิง เปรี้ยง! แสกกลางหน้าผาก เธอล้มลงทันที พ่อสงสัยว่าทำไมไปนานจึงตามออกไปดู เปรี้ยง!! พ่อล้มลง มันเดินเข้าไปในบ้าน 2 พี่น้องกำลังเชียร์บอลกันอย่างสนุกสนาน  เปรี้ยง เปรี้ยง !! ทั้งคู่โดนยิง ทั้งครอบครัวคังชอลโดนยิงตายยกครัว !!

         คังชอลโดนจับข้อหาฆาตกรรมยกครัวโดยอาวุธปืนสั้นที่เขาถนัด เขาโดนพาตัวมาที่สถานีตำรวจเพื่อสอบปากคำ ในขณะกำลังสอบสวนคังชอลซึ่งไม่ได้อยู่ที่บ้านในวันนั้น ตำรวจพบอาวุธปืนในระยะ 500 จากที่เกิดเหตุ ตำรวจทำการแถลงข่าวเกี่ยวกับคดี นี่คือปืนสั้นที่ใช้ก่อคดี เป็นปืนสั้นขนาด 5.56 มม. ผลิตในสวิส ที่ปืนมีคราบเลือดของเหยื่อ และลายนิ้วมือของคังชอล และยังเป็นกระบอกเดียวกับปืนที่คังชอลใช้ในการแข่งโอลิมปิกอีกด้วย หลายคนไม่เชื่อว่าเขาจะสังหารพ่อของเขา เหตุจูงใจยังไม่ชัดเจน  แต่จากคำให้การของคนรอบๆตัวคังชอล ขณะที่เขาตัดสินใจเลิกแข่งยิงปืน ไปเรียนวิศวคอมพิวเตอร์ เขามีปัญหากับพ่ออยู่บ่อยครั้ง แต่มันก็ยังมีน้ำหนักไม่พอว่าทำไมนักกีฬาโอลิมปิกคนนี้ถึงก่อเหตุฆ่ายกครัวตัวเองได้ มีกระแสต่อต้านจากสังคมเป็นจำนวนมาก แต่อัยการมีคำสั่งจับกุมเขาอย่างรวดเร็ว

คังชอลโดนสอบสวนอย่างหนัก “มีพยานสองคนเห็นว่า นายก่อเหตุจากบริเวณประตูหลังบ้าน  นายทะเลาะกับพ่อหนึ่งสัปดาห์ก่อนที่จะก่อเหตุ  แล้วนายก็พูดกับเพื่อนนาย ขณะกำลังดื่มเหล้าเมามาย ว่าพ่อนายน่ารำคาญและอยากให้เขาหายๆไปซะ ถูกไหม”  “เปล่าครับ ผมไม่ได้พูด” “ ฉันเข้าใจว่านายอยากใช้ชีวิตตามลำพัง นายต้องการแบบนี้ใช่ไหม แต่นายไม่ควรยิงพ่อตัวเอง นายยิงแม่ที่พยายามห้าม  นายสติแตกและยิงทุกคนทิ้งทั้งหมด นายแกล้งวิ่งออกไปแล้วกลับมาร้องไห้ต่อหน้ารูปพ่อแม่ รู้ไหมคนแบบนายเรียกว่าอะไร เศษสวะสังคมไง มันเป็นงานของฉันที่จัดการกับคนแบบนายยังไงล่ะ” คังชอลไม่ตอบอะไร ได้แต่ร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด

คุณซนเพื่อนของพ่อ มาเยี่ยมคังชอลที่ห้องขัง อัยการคนที่ทำคดีนี้คือ ฮัน ชอลโอ เขาเป็นคนไฟแรง เขาอยากเป็นนักการเมือง  เขาพยายามสร้างชื่อจากคดีของเขา เพราะคังชอลเป็นคนดัง เขามาบอกคังชอล พิธีศพต้องรีบจัดการ เพราะเลื่อนไม่ได้แล้ว  เขาจึงจัดการทุกอย่างให้คังชอล คังชอลร้องไห้หนักมาก

วันพิจารณาคดี  “พิจารณาจากเวลา และลักษณะการเกิดเหตุ เราไม่สามารถระบุได้ว่า เป็นการกระทำโดยเจตนาหรือไม่ การฆาตกรรมครอบครัวของตนโดยมีการวางแผนล่วงหน้านั้น เป็นการกระทำที่อุกอาจและโหดร้ายและผิดกฎศีลธรรม ยิ่งกว่านั้น ผู้ต้องสงสัยเป็นถึงนักกีฬาชื่อดัง ในฐานะที่เป็นแบบอย่างแก่วัยรุ่น การกระทำเช่นนี้ถือเป็นความรุนแรงที่ไม่สามารถเปรียบกับสิ่งใดได้ เพื่อเป็นการเตือนสังคมถึงภยันตราย ผมขอเรียกร้องให้ ลงโทษสูงสุดตามที่บัญญัติไว้ตามรัฐธรรมนูญ โทษประหารชีวิต”  คังชอลทนไม่ไหวกับคำตัดสินของอัยการฮัน จึงลุกไปทำร้ายเขาทันที เขากรีดร้อง “แกทำอย่างนี้ได้ยังไง ไอ้เลว อ๊า!!"

โอยอนจู (แพทย์ฝึกหัดปี 2 ของแผนกศัลยกรรมทรวงอก โรงพยาบาล มยองเซ) และซอกบอมเพื่อนของเธอ กำลังนอนหลับอย่างสบายอารมณ์ในหัองพักของโรงพยาบาล เสียงโทรศัพท์ของใครสักคนดังขึ้นต่อเนื่อง ยอนจูทนไม่ไหวต้องลุกขึ้นไปทั้งที่ยังหลับตาอยู่  เธอโมโหมาก  เธอเห็นชื่อหมาบ้า จึงรีบโยนมันให้กับเพื่อน แล้วบอกว่า “หมาบ้าโทรมานายตายแน่”  แล้วเธอก็รีบกระโดดลงไปนอนต่ออย่างดีใจ “ครับอาจารย์ ซอกบอมพูดครับ”  “โอยอนจูอยู่ไหน ฉันโทรหา 10 สายแล้ว” “อยู่ข้างผมนี่ครับ ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเธอไม่รับสาย ครับผม”  ยอนจูถึงกับตาตื่นแล้วรีบลงจากเตียง เขาบอกยอนจูว่า “เขาตามหาเธออยู่นะ” พอพูดจบเขาก็นอนต่อ  ยอนจูรีบดูโทรศัพท์ก็ต้องตกใจมาก ไม่ได้รับ 10 สาย เธอรีบวิ่งไปพบเขาทันที เพราะกลัวว่าจะโดนเล่นงานแน่ๆ

ศจ.พัค ต่อว่าเธอยกใหญ่ ทำไมไม่รับโทรศัพท์เขา เธอรีบขอโทษอย่างแรง จู่ๆเขาถามเธอว่า “เธอเป็นลูกสาวของนักเขียนการ์ตูนชื่อดังใช่ไหม ทำไมฉันไม่รู้มาก่อนว่า นักเขียนผู้โด่งดังคนนั้นมีลูกสาวแบบนี้” “ขอโทษค่ะ ที่ยังดีไม่พอ  พ่อกับแม่หย่ากันเลยไม่ค่อยได้เจอพ่อเท่าไร ว่าแต่ ศจ.ถามทำไมค่ะ” “เล่าตอนจบให้ฉันฟัง” แต่แล้วผิดคาดเธอกลับได้รู้ความจริงว่า ศจ.พัค เรียกเธอไปพบเพราะต้องการรู้ตอนจบของเรื่องW ที่พ่อเธอเขียนอยู่ เขารู้ข่าวมาว่าสัปดาห์นี้มันจะจบแล้วเขาอยากรู้มาก ว่าใครเป็นฆาตกร จึงไหว้วานให้เธอไปสืบมาให้หน่อย แลกกับการให้เธอมีเคสผ่าตัดครั้งแรก ทั้งสองเป็นแฟนคลับ คังชอล ที่ทั้งหล่อ ทั้งเก่ง ตาเขาก็เซ็กซี่มากๆ   เธอดีใจมาก ถ้าเธอรู้แต่แรกว่าศจ.พัค เป็นแฟนคลับพ่อ ชีวิตเธอคงจะง่ายกว่านี้เยอะ เธอรีบโทรพ่อ แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ โทรหาซูบงคนสนิทของพ่อแทน

ซูบงกำลังกระวนกระวายอยู่พอดี เขาบอกเธอว่าอาจารย์โอหายตัวไปตั้งแต่เมื่อคืน ทิ้งโทรศัพท์ทั้งกุญแจรถ กระเป๋าเงินไม่ได้เอาอะไรไปสักอย่างทิ้งไว้ที่โต๊ะทำงาน และไม่ได้ออกมากจากห้องเลย ความจริงงานควรเสร็จภายในสี่โมงเย็น แล้วอาจารย์ก็ไม่ได้บอกอะไรเขาเลย อาจารย์ไม่เคยส่งงานสายเลยสักครั้ง

เธอจึงรีบไปหาพ่อที่บ้านในทันที เธอเข้าไปดูในห้องทำงานของพ่อ ซูบงว่ามันมีเรื่องแปลก เมื่อวานอาจารย์นั่งทำงานในห้องนี้ทั้งวัน ไม่ได้ออกจากห้องเลย ตอนประมาณสามทุ่ม เขาเข้าไปหาอาจารย์ ก็ยังอยู่ที่นี่ อาจารย์บอกว่าสักสี่ทุ่มค่อยเอากาแฟมาให้เขา พอถึงเวลาซูบงก็นำกาแฟไปให้เขา แต่แล้วก็ต้องแปลกใจ อาจารย์ไม่อยู่ในห้องแล้ว พวกเขานั่งอยู่หน้าห้องทำงานทั้งคืน ก็ไม่เห็นอาจารย์ออกมาเลย จึงออกไปตามหากันแต่ก็ไม่มีใครพบ แต่ว่ามันไม่มีร่องรอยอะไรเลย แปลกมากๆ ซูบงบอกว่า ช่วงนี้เขาดูเบื่อๆ เขาอยากจะฆ่าคังชอลทิ้ง เขาอยากจะวาดให้คังชอลตายตอนจบ ยอนจูถึงกับหัวเราะออกมาอย่างไม่เชื่อ แต่ซูบงว่าเขาเห็นกับตาตัวเองเลย เขาเลยเดินไปเปิดจอคอมของอาจารย์ให้เธอดู ภาพที่เห็นทำให้ยอนจูต้องตกใจมาก คังชอลนอนจมกองเลือดอยู่ “ทำไมต้องฆ่าคังชอล ทำไม” คังชอลดูเหมือนคนตายไปแล้วเลือดนองเต็มพื้น ทุกคนห้ามอาจารย์แล้วว่าอย่าฆ่าคังชอลแต่เขาไม่ฟัง เธอเลื่อนภาพลงมา อีกภาพมีรูปชายชุดดำถือมีดอยู่ด้วย ซูบงบอกว่าอาจารย์วาดถึงฉากนี้ก็หายไป ยอนจูคิดว่าพ่อคงเลือกตอนจบไม่ได้เลยหนีไปก็ได้ ซูบงบอกไม่มีทาง อาจารย์ตั้งใจแน่วแน่มากที่จะฆ่าคังชอลให้ได้ ระหว่างวาดฉากนี้อาจารย์ยิ้มอย่างพอใจ เขาดูมีความสุขมาก จังหวะที่เธอกำลังหันหลังให้จอคอม แล้วกำลังจะเดินออกมาจู่ๆก็เธอก็ขยับไม่ได้เหมือนมีอะไรมาดึงไว้ เธอเอื้อมมือไปสัมผัส เธอดูที่มือของเธอ เลือด!!  เธอไม่กล้าขยับตัว เธอค่อยๆหันไปดู จังหวะนั้นมีมือโผล่ออกมาจากจอคอมแล้วก็ได้ดึงเธอหายเข้าไป

เธอนอนสลบไปพอเธอฟื้นขึ้นมา กลับแปลกใจมาก “ที่นี่มันที่ไปไหนกัน ทำไมฉันมาอยู่นี่” เธอมองไปรอบ แล้วเธอก็เดินสะดุดอะไรสักอย่าง เธอก้มลงดู  เธอเห็นเขา คังชอล!! เหมือนกับภาพที่เธอเห็นในจอคอมเมื่อกี้เลย เธอรีบเรียกเค้าให้ได้สติ แต่ไม่ได้ผล เธอจึงฉีกเสื้อของเขาออกดูบาดแผล เธอพยายามจะปลดล็อคโทรศัพท์ของเขาเพื่อตามคนมาช่วยแต่ไม่ได้ผล เธอบอกให้เขาอดทนอีกนิดจะไปตามคนมาช่วยนะ เธอรีบลงจากดาดฟ้าไปก็พบห้องครัว เธอบอกคนที่นั้นมีคนบาดเจ็บอยู่บนดาดฟ้าให้รีบรถพยาบาลเพราะเขาเสียเลือดมาก คงอยู่ไม่ได้นาน เธอคว้าเอากรรไกรและผ้าไปด้วย คนที่นั้นรีบไปตามผู้จัดการโรงแรมแล้วพนักงานเสริฟที่อยู่ที่นั้นรีบวิ่งตามเธอขึ้นไป

เธอกลับมาตรวจชีพจรเขาอีกครั้ง เขายังไม่ตาย เธอจึงโล่งใจ เธอรีบตัดผ้าขาวที่เธอนำมาเอามาซับเลือดให้เขา พนักงานเสริฟบอกว่า หมอประชุมอยู่ด้านล่างหมด ตึกนี้มันคือตึกอะไรถึงมีห้องประชุม เขาตอบว่าโรงแรม เขาจะลงไปตามหมอ เธอบอกว่าเธอก็เป็นหมอ เหมือนกัน จู่คังชอลหายใจขัด เธอจึงตัดเสื้อของเขาออก เขากำลังจะตายเพราะมีลมค้างในเยื้อหุ้มปอด เธอเห็นปากกาอยู่ในกระเป๋าเสื้อเด็กเสริฟ มันอันตรายเกินไป เธอเคยเห็นแต่ในทีวีไม่เคยทำสักที   เธอลังเลอยู่สักพักว่าจะทำอย่างไรดี ไม่มีเวลาแล้วถ้าช้าเขาอาจาขาดอากาศตายได้ แล้วเธอก็คว้าปากกามา หักด้ามออก ถ้าเธอพลาดเขาจะตาย เธอตัดสินใจแล้ว และเธอก็แทงมันลงไป ฉึก คังชอลถึงกับกระตุกขึ้นมาคว้ามือเธอแล้วมองหน้าเธอด้วยความเจ็บปวด แล้วก็สลบไป เธอตัวสั่นมาก คิดว่าเขาจะตายแล้ว ในที่สุดหมอก็มาบอกว่าเขาปลอดภัยแล้ว ให้รีบส่งโรงพยาบาลโดยด่วน เธอนั่งมองเขาอย่างโล่งใจที่ทำได้อย่างประสบความสำเร็จ เธอว่าอยากให้ ศจ.พัคมาเห็นจังเลย  เธอภูมิใจในตัวเองมาก ระหว่างที่เธอกำลังพร่ำเพ้ออยู่ ผู้จัดการโรงแรมก็มาทักทายเธอ บอกว่าถ้าช่วยชายคนนั้นไม่ทันเวลา เขาอาจตายได้ ที่นี่เป็นโรงแรมถ้ามีคนตายจะเรื่องใหญ่ เขาขอบคุณเธอมากจริงๆ  เขาขอให้เธอรอให้การกับตำรวจก่อน เธอยินดี และมอบนามบัตรตัวเองให้ เธอคือ โอยอนจู จากโรงพยาบาลมยองเซ เขาถามว่เธอพักที่โรงแรมนี่หรือเปล่า ทำไมขึ้นมาได้ เธอไม่รู้จะตอบอย่างไรดี จังหวะนั้นพนักงานเสริฟ มาบอกผู้จัดการว่า ชายคนที่บาดเจ็บคือประธานคังชอล เขาตกใจมากจึงรีบวิ่งไปดูคังชอล เธอเลยรอดมาได้ เธอสงสัยว่าคังชอลคือใคร ทำไมชื่อเหมือนพระเอกในการ์ตูนพ่อเลย หรือว่าเขาเป็นคนดัง อ๋อ มีนักร้องชื่อคังชอลเหมือนกัน แต่เอ๊ะนั่นมันคังเตะนี่ ไม่ใช่คังชอล เธอนึกถึงภาพที่เธอเห็นในห้องทำงานพ่อ ลักษณะเหมือนกับเขาเป๊ะ เธอไม่อยากเชื่อจึงเดินมาดูใกล้ๆอีกครั้ง ระหว่างที่พวกเขากำลังจะพา คังชอลไป เขามองมาที่ยอนจูพอดี  พอเขาจากไป จู่ๆก็มีคำว่า "โปรดติดตามตอนต่อไป"  ขึ้นมาให้เธอเห็น  เธอกลับมาอยู่ที่เดิมในห้องทำงานของพ่อ ทุกอย่างเหมือนฝันไป ......

เธอยืนงงอยู่นาน  เธอยังคงเห็นคังชอลจมกองเลือดอยู่ในคอม เธอแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง  ซูบงเดินเข้ามา  เธอตกใจสุดขีด เธอถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ เธอหายไปนานมากเลยนะ เขาบอกว่าไม่โทรแจ้งความเพราะว่า อาจารย์โอส่งงานแล้ว อาจารย์ต้องอยู่ที่ในสักที่หนึ่งเขียนเรื่องส่งเป็นแน่ แล้วคังชอลก็รอดตายแล้วด้วย เธอถามว่าพ่ออยู่ไหน เขาไม่รู้ แต่ถ้าวาดเสร็จแล้ว เดี๋ยวคงกลับมาเอง เขาชวนเธอไปอ่านตอนที่เพิ่งจะลงเมื้อกี้นี่ เธอเปิดอ่าน สิ่งที่เธอเห็นคือ มีผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเข้าไปช่วยคังชอล เธอเลื่อนอ่านไปเรื่อยๆ ทุกอย่างมันเหมือนกับสิ่งที่เธอเพิ่งจะได้ทำลงไปเมื้อกี้เอง เหมือนทุกอย่างแม้กระทั้งคำพูด ภาพสุดท้ายผู้หญิงคนนั้นยืนตัวสั่น แต่งตัวเหมือนเธอทุกอย่าง  เธอแทบไม่อยากจะเชื่อเลย นั้นคือเธอนั้นเอง

พระเอกคือคังชอล เขาเกิดที่โซลในปี 1987 เขาเป็นผู้บริหารร่วมของบริษัทอีคอมเมร์ซ เจเอ็นโกลบอล บริษัทของเขามีมูลค่า 1,500 ล้านดอลลาร์ เขาเป็นอภิมหาเศรษฐีที่มี ทรัพย์สินรวมกว่า 800 ล้านดอลลาร์ เขาเป็นนักกีฬายิงปืนโอลิมปิกมาก่อน ต่อมาเขาโดนจับข้อหาฆาตกรรมคนในครอบครัว ปัญหาคือ คดีนี้ไม่มีผู้ต้องสงสัยคนอื่นเลย นอกจากคังชอล อัยการฮันตัดสินให้เขาประหารชีวิต และถูกตัดสินให้จำคุกในศาสอุทรณ์ อย่างไรก็ตาม ศาสฎีกาตัดสินว่าเขาไม่มีความผิด เนื่องจากไม่มีหลักฐานเพียงพอ ศาลจึงประกาศให้พ้นผิดจากคดีฆาตกรรม แต่ถึงอย่างนั้น ความยากลำบากก็ไม่ได้จบลง หลังจากจำคุกไปหนึ่งปี เขากลับมาบ้านที่ไม่เหลือใคร ไปที่ไหนก็มีแต่คนคอยประณามความผิดของเขา เขาก็ตัดสินใจปลิดชีพตัวเอง  เขาไปที่สะพานแม่ฮัน ตลอดชีวิตของเขา เขาไม่เคยคิดว่าจะต้องมาจบชีวิตแบบนี้ เขาทั้งโกรธ ทั้งว่างเปล่า  เขารับไม่ไหวกับสิ่งที่ผ่านมา เขากำลังจะปล่อยมือ ช่วงวินาทีสุดท้ายเขากลับเปลี่ยนใจ เขานึกถึงสิ่งนี้ ความพ่ายแพ้ก่อนจะเจอชัยชนะ เหมือนตอนที่เขาได้เหรียญทอง เขาจึงคว้าจัดราวสะพานได้ทัน เขาจะไม่มีวันได้ชีวิตกลับคืนมา หากหาฆาตกรตัวจริง เขาจึงจะหาฆาตกรตัวจริงให้ได้ เขาจะสู้อีกครั้ง

ทางโรงพยาบาลได้รายงานว่าคังชอล เข้ารักษาตัว ผ่าตัดถึงสองครั้ง และตอนนี้อาการคงที่แล้ว  มีคนมากมายเป็นห่วงเขามาเฝ้ารอดูอาการที่โรงพยาบาล ตำรวจกำลังตามหาตัวคนร้าย แต่ก็ยังไม่พบหลักฐานที่ชัดเจนใดๆ จากคำให้การของผู้จัดการโรงแรม พยานอ้างว่าตนเป็นแพทย์ ยังไม่สามารถระบุได้ว่าเป็นใคร รายงานข่าวที่คังชอลกำลังดูอยู่  คังชอลให้โซฮี เลขาของเขาตามหาโอยอนจูแต่ก็หาตัวเธอไม่เจอ กล้องวงจรปิดก็จับภาพอะไรไม่ได้เลย โซฮีว่าเธอคนนี้แปลก เธอบอกกับผู้จัดการว่าจะยอมให้การกับตำรวจ หลังจากที่เขากลับขึ้นไปพร้อมตำรวจก็ไม่เจอเธอแล้ว โซฮีเอานามบัตรของยอนจูให้คังชอล เธอว่าชื่อเบอร์โทรศัพท์กับอีเมล์นั้นเป็นของปลอมทั้งหมด ตำรวจจึงสงสัยว่าเธออาจเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด แต่คังชอลไม่คิดอย่างนั้น โซฮีถามว่าทำไมเขาดูมั่นใจ เขาแค่รู้สึก เขาคิดว่าเธอคนนี้กุมชะตาชีวิตฉันอยู่ เขาสั่งให้ตามหาตัวเธอให้พบ มีคนบอกว่าเธอสวยมาก แต่คังชอลแย้งว่าไม่ โซฮีถามว่า เธอจะมาเป็นกุญแจชีวิตเขาได้ยังไง เขาว่าเธอคนนั้นสามารถหาเหตุผลในการมีตัวตนของเขาได้ “โอยอนจู ตอนนี้คุณอยู่ที่ไหน”

ยอนจูอ่านเว็บตูนอยู่ในพักที่โรงพยาบาล ก็ต้องตกใจที่คังชอลเรียกหาเธอ ศจ.พัค บอกว่าอาจารย์โอคงจะเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ ที่ใส่ตัวละครโอยอนจูลงไปในเรื่อง เขาคงจะรักลูกสาวมาก เขาไม่เข้าใจ เขารับไม่ได้จึงมาโวยวายกับเธอ ยอนจูถึงกับปวดหัว เธอไม่ได้ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้  เขาว่าเธอบอกให้พ่อทำแบบนี้ใช่ไหม แทนที่จะเอาตอนจบมาบอก เธอดันทำเรื่องราวป่วนไปหมด เพราะเอาตัวเองไปอยู่ในเรื่อง  เธอไม่รู้จะอธิบายยังไงจึงรีบไล่ศจ.พัคออกไปก่อน เธอจึงรีบโทรหาซูบงทันที “นายเห็นไหม คังชอลกำลังตามหาฉัน  บ้าไปแล้ว เขากำลังตามหาฉัน  เขามีนามบัตรฉัน “ ซูบงก็ว่าเรื่องมันแปลกๆเหมือนกัน อยู่ๆทำไมอาจารย์มาโฟกัสตัวละครใหม่ซะงั้น แล้วเขาวาดจากที่ไหนกัน ซูบงยังติดต่อเขาไม่ได้เลย เธอว่าไม่ใช่พ่อเป็นคนวาด มันมีชีวิตขึ้นมาเอง เธอว่ามีอีกโลกหนึ่งในการ์ตูนเรื่อง W อยู่จริงๆ เป็นโลกที่คังชอลอาศัยอยู่ ซูบงฟังอย่างไม่เชื่อ เธอจึงตัดสายไป

โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
Review-Series-By-Pae

https://pp-review-series.bloggang.com
https://pp-review-series.blogspot.com/
https://pp-review-series.blogspot.com/2020/05/ep1-w-two-worlds.html
https://www.blockdit.com/pae

ขอขอบคุณภาพสวยๆจาก http://www.imbc.com/

สรุป EP.1 The King Eternal Monarch

     

เรื่องราวนี้ เริ่มขึ้นตั้งแต่สมัยพระเจ้าชินมุน แห่งราชวงศ์ชิลลา พงศาวดารแห่งสามอาณาจักร บันทึกไว้ว่า ในฤดูใบไม้ผลิปี 682 พระเจ้าชินมุนทรงรับขลุ่ยไม้ไผ่ มาจากพญามังกรแห่งทะเลตะวันออก หากเป่าขลุ่ยเลานั้น ศัตรูจะถอยกลับ โรคระบาดจะหายไป ฝนจะตกลงบนดินที่แตกระแหง 

ฝนที่ตกหนักจะหยุด ลมจะหยุดพัด และคลื่นน้ำจะสงบลง ด้วยพลังของมัน พระเจ้าชินมุน 

จึงเรียกขลุ่ยนั้นว่า “มันพาชิกจ็อก” และยกให้เป็นสมบัติของชาติ โลกจะได้เห็น

มันพาชิกจ็อกแค่ครั้งเดียวในรอบ 20 ปี เพื่ออธิษฐานขอความสงบแก่อาณาจักร

         
       

เวลาที่เดินช้ามากต่างจากคนอื่นๆ ของอีริม (พระเจ้ากึม องค์ชายอีริม ลุงของอีกอน) 

เขาเกิดวันที่ 27 กพ. 1951 (อายุ 70 ปี) พี่ชายคนละแม่ของพระราชา (พระเจ้าอีโฮ พ่อของอีกอน) 

ตั้งแต่ปี 1994 เป็นต้นมาเขาไม่แก่ลงเลย  เพราะว่าเขาได้ครอบครองขลุ่ยไม้ไผ่ (มันพาชิกจ็อก) 

และเขาได้ฆ่าน้องชายเขากับมือตนเอง

ดาบสี่พยัคฆ์ เขียนไว้ว่า “ท้องฟ้าและผืนดินช่วยให้โลกสมดุล เอาชนะอธรรมและดำรงความยุติธรรมแก่สรรพสิ่ง” อีริมได้นำดาบสี่พยัคฆ์ไปสังหารน้องชายของเขา(พระเจ้าอีโฮ)  เพื่อที่จะได้ครอบครองขลุ่ยไม้ไผ่ มันพาชิกจ็อก และดาบเล่มนี้ได้ตัดขลุ่ยไม้ไผ่ มันพาชิกจ็อก ออกเป็นสองท่อน

ทำไมอีริม ถึงข้ามมาอีกโลกได้ จากเหตุการณ์ในจักรวรรดิเกาหลี ฤดูหนาวปี 1994  การกฏบของอีริม ผู้ซึ่งสังหารพระราชา(พ่อของอีกอน) อีริมได้แย่งชิงขลุ่ยไม้ไผ่ศักดิ์สิทธ์ของพระราชาไป ในตอนนั้นเอง อีกอนในวัย 8 ขวบ ได้เข้ามาเห็นเหตุการณ์พอดี จึงเกิดการต่อสู้กัน ขณะนั้นเอง อีกอนได้ใช้ดาบสี่พยัคฆ์ฟันขลุ่ยไม้ไผ่ขาดออกจากกันเป็น 2 ท่อน เลือดของอีริมได้ไหลผ่านลงไป ในส่วนหนึ่งของขลุ่ย อีกส่วนหนึ่งอยู่ที่อีกอน และเลือดของเขาที่ไหลจากบาดแผล ที่อีริมกดไม้ไผ่ลงไปที่คอของอีกอน ก็ได้สัมผัสกับขลุ่ยไม้ไผ่นั้นเช่นกัน ทำให้อีกอนมีรอยแผลเป็นที่บริเวณคอตั้งแต่นั้นมา

      

เหตุการณ์การก่อกบฏของอีริม ได้มีการปรากฏตัวของคนคนหนึ่ง เขาได้เขามาช่วยอีกอนให้พ้นจากความตาย และเขาได้ทำสิ่งหนึ่งหล่นไว้ที่นั้น (ป้ายชื่อสำนักงานตำรวจกรุงโซล ผู้หมวดจองแทอึน) อีกอนจึงเก็บมันไว้ เพื่อตามหาเจ้าของที่ทำตกไว้จนถึงปัจจุบันนี้

อีริมได้หลบหนีมาที่ป่าไผ่  มีสิ่งที่แปลกประหลาดเกิดขึ้นกับเขา เขาได้ยินเสียงขลุ่ยดังขึ้น พร้อมกับเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่า และเขาก็ได้เห็นประตูเสาหินปรากฏขึ้น  มันเป็นวันที่อีริมได้หนีมาที่โลกคู่ขนาน (สาธารณรัฐเกาหลี ฤดูหนาว ปี 1994)  เขาได้สังหารชายคนที่หน้าตาเหมือนเขาในโลกนี้ เพื่อที่จะสวมรอยเป็นชายคนนั้น (ชายคนนี้พิการนั่งรถเข็นเป็นอัมพาธไปไหนไม่ได้ มีน้องชายและน้องสะใภ้ มีลูกชายซึ่งหน้าตาเหมือนกับอีกอนในอีกโลกหนึ่ง ซึ่งอีริมได้จัดการฆ่าน้องชายและหลานของเขาที่โลกนี้อีกครั้ง) น้องสะใภ้คนนี้ เธอสูญเสียทั้งสามีและลูกชายไป แต่เธอกลับดีใจที่สามีตนเองได้ตายไป เพราะเธอถูกสามีทำร้ายมานาน และในที่สุดเธอก็ได้ตกเป็นเครื่องมือของอีริมในอนาคต

      

อีกอนเป็นคนที่มีความเก่งในเรื่องคณิตศาสตร์ตั้งแต่ยังเป็นเด็ก เขาสนใจด้านการคำนวญ โจยองในวันเด็กมาขอเป็นเพื่อนกับอีกอนในวันทำพิธีศพของพระราชาองค์ก่อน ในตอนนั้น อีกอนไม่เหลือใครนอกจาก โนซังกุง และโจยอง ตั้งแต่นั้นมายองก็อยู่เคียงข้างเขามาตลอด และได้กลายมาเป็นหัวหน้าองครักษ์ส่วนพระองค์ของเขา

        

มีคนพบศพของอีริมที่ริมฝั่งแม่น้ำ แน่นอนนั้นเป็นอีกคนที่อยู่โลกคู่ขนาน เขาโดนส่งตัวข้ามมาโดยอีริม เพื่อให้คนที่จักรวรรดิแห่งนี้เชื่อว่าเขาได้ตายจากไปแล้ว (การชันสูตรศพตรงกับอีริมทุกอย่าง)

เวลาผ่านไปอีก 25 ปี อีริมได้กลับมาที่จักรวรรดิเกาหลีบ้านเกิดของเขา อีริมกลับมาพบลูกน้องที่ซื่อสัตย์ของเขา

         

นายกคูซอรยอง หญิงสาวที่หมายปองจะได้แต่งงานกับกษัตริย์อีกอน 

เธอใฝ่ฝันอยากจะขึ้นเป็นพระราชินีแห่งจักรวรรดิเกาหลี (โนซังกุง แอบสนับสนุนอยู่)

กิจกรรมที่อีกอนชอบทำ

1. ขี่ม้า

2. อ่านนิทานให้เด็กๆฟัง

3. แข่งพายเรือ

4. อ่านหนังสือ

5. เรียนคณิตศาสตร์

เหตุผลที่ทำไม อีกอนจึงวิ่งไล่ตาม กระต่ายถือนาฬิกา และมักจะหายตัวไปทุกครั้ง (กระต่ายคนนี้อาจเป็นคนๆเดียวกับที่ช่วยเหลือเขาไว้ในตอนเด็กก็ได้ นั้นคือสาเหตุที่เขาต้องตามหา) 

ผ่านไป 25 ปี อีกอนก็ยังตามหาคนที่ช่วยเขาไว้ไม่เจอ อีกอนได้เจอกับกระต่ายนาฬิกาอีกครั้ง คราวนี้เขาได้ขี่ม้าขาวแม็กซิมุสไปด้วย เขาตามตัวกระต่ายนาฬิกาไปถึงป่าไผ่ ทำให้อีกอนได้พบกับปรากฏการณ์เดียวกับอีริม คือได้ยินเสียงขลุ่ย แล้วก็มีฟ้าร้องฟ้าผ่า และประตูเสาหินก็ปรากฏขึ้น อีกอนจึงตัดสินใจ ผ่านประตูนั้นไปพบกับอีกโลกหนึ่ง 

ซึ่งเป็นโลกคู่ขนานที่เขาไม่เคยไปมาก่อน

         

แส้ม้าประจำตัว (ประกอบด้วยด้ามขลุ่ยไม้ไผ่ มันพาชิกจ็อก) มันคือกุญแจนำทางให้ประตูเสาหินเปิดออก ในขณะที่อีกอนกำลังจะผ่านประตูไป ทุกสิ่งในโลกกลับหยุดหมุน ยกเว้น ตัวเขา อีกอนและอีริม

สาธารณรัฐเกาหลี ฤดูใบไม้ร่วง 2019  จองแทอึล 
เธอกำลังตามสืบคดีพนันบอลออนไลน์ แต่กลับได้พบกับคดีฆาตกรรมแทน ฉากนี้เธอแต่งตัวได้เป็นอาจุงม่ามาก ด้านบนกับข้างล่างไม่ได้เข้ากันเลย







ในคืนที่อีกอนข้ามมิติเวลามา จองแทอึลเหมือนจะได้เห็นคนที่หน้าเหมือนเธอบนรถของเธอ และเธอก็ได้พบกับอีกอนที่กำลังขี่ม้าขาวอยู่กลางถนน เธอจึงต้องลงไปเตือนเขาว่าห้ามขี่ม้ากลางถนนแบบนี้ 
การพบกันครั้งแรกของเขาทั้งคู่ ทำให้อีกอนต้องตกใจสุดขีด เพราะเธอคนนี้หน้าตาเหมือนกันกับคนที่เขาตามหามาตลอด 25 ปี
คนในบัตร (จองแทอึล ) เขาแทบไม่เชื่อสายตาตัวเองเลย ว่าเป็นเธอจริงๆ (ในที่สุด ก็เจอจนได้ ผู้หมวดจองแทอึล)



Review-Series-By-Pae ติดตามผลงานได้หลายช่องทางนะคะ
https://pp-review-series.blogspot.com/
https://pp-review-series.blogspot.com/2020/05/ep1-king-eternal-monarch.html
https://pp-review-series.bloggang.comseries&action=blog
https://www.blockdit.com/pae

ขอขอบคุณรูปสวยจาก https://www.facebook.com/search/photos/?q=%23thekingeternalmonarch&f
MYM Entertainment
Netflix
SBS 드라마 공식계정 (@sbsdrama.official) • Instagram photos and videos1111_files