ดับเบิลยู W การ์ตูนออนไลน์ที่ดีที่สุดของเกาหลี คังชอลพระเอกของเรื่อง เขาพบกับโอ ยอนจู ผู้หญิงที่มาจากโลกแห่งความจริง ทั้งคู่ฝันจะใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข แต่ฆาตกรที่ฆ่าครอบครัวคังชอลเมื่อสิบปีก่อนก็ปรากฏตัว เขาขู่คังชอลว่าจะฆ่ายอนจู เมื่อเหตุผลของการมีตัวตนของตัวละครในเรื่องหายไป ตัวละครแต่ละตัวในเรื่องก็เริ่มหายไปด้วย คังชอลร่วมมือกับซองมู นักเขียนการ์ตูนดับเบิลยู เพื่อปกป้องโลกของดับเบิลยู W และปกป้องยอนจู พวกเขาจะจับฆาตกรที่ฆ่าครอบครัวคังชอลเมื่อสิบปีก่อน แผนการของพวกเขาใกล้จะสำเร็จ ฆาตกรที่มีใบหน้าของซองมูก็ปรากฎตัวขึ้น....แล้วทำลายแผนการทั้งหมดลง เขาฆ่าซน ฮยอนซอก ที่เป็นเหมือนพ่อแท้ๆของคังชอล แล้วก็ป้ายความผิดให้คังชอล คังชอลโดนตำรวจยิงระหว่างหลบหนีและพยายามจะมีชีวิตอยู่ ยอนจูจึงกลับไปโลกความจริงเพื่อช่วยชีวิตคังชอล
ยอนจูถามคังชอลเกี่ยวเรื่องภารกิจ ว่าเขารู้เรื่องทั้งหมดได้อย่างไร เขาจึงไปหยิบหนังสือดับเบิลยูเล่มล่าสุดให้เธอดู โดยุนเก็บมาให้ เขาอ่านมันหลายรอบจนจำขึ้นใจ เขาถามยอนจูว่าสามีคุณหายไป หลังจากทำเรื่องโรแมนติกได้แค่สี่อย่าง เนื้อเรื่องสนุกดี แต่เขาสงสารคังชอลในเรื่องมากที่ดูโง่เงา เหมือนตัวเขา เขาจึงไม่ยอมมอบตัวเพื่อที่จะรอเจอเธอก่อน เขาอยากรู้ตอนต่อไปจะเกิดอะไรขึ้น หลังจากเล่มนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับคังชอลและยอนจู คังชอลลืมยอนจูตลอดไปหรือเปล่า สามีคุณที่หายไป เป็นเขาใช่ไหม..........ทุกอย่างรอบตัวเขาหยุดนิ่งเหมือนครั้งแรกที่เขารับรู้ว่าเขาเป็นตัวการ์ตูนในเรื่องดับเบิลยู W มีช่องคล้ายจอภาพโผล่ออกมาอยู่กลางห้องนั่งเล่น เขาจึงเดินไปจูงมือเธอเดินผ่านช่องนั้นมา เพื่อไปหาคำตอบกัน เขาทั้งสองไปโผล่ที่ห้องทำงานพ่อของยอนจู
คังชอลเหมือนจะรู้รายละเอียดจากในการ์ตูนบ้างแล้วว่าที่นี่น่าจะเป็นห้องทำงานพ่อเธอ คังชอลจับแหวนที่ห้อยอยู่ที่คอของเธอ เธอไม่รู้ตัวว่าเธอหยิบหนังสือการ์ตูนติดไปด้วย จริงๆเธอไม่อยากให้คังชอลรู้เรื่องนี้ เธออยากเก็บเป็นความลับ เธอต้องการให้เรื่องมันจบแบบมีความสุขก็แค่นั้น ซอกบอมกำลังจะกลับโรงพยาบาลแล้วเพราะไม่เจอยอนจู แต่ซูบงรั้งเขาไว้ด้วยความกลัว เขาอยากให้อยู่เป็นเพื่อนจนกว่ายอนจูจะกลับมาได้ไหม
คังชอลถามถึงพ่อเธอเขาอยากเจอ เธอบอกว่าพ่อเธอวาดการ์ตูนไม่ได้แล้ว พ่อไม่ได้เป็นคนใส่ร้ายเขา อย่าเข้าใจผิด ยอนจูมองไปหน้าห้องนอน ยอนจูไปหยิบกุญแจมาเปิดห้อง คังชอลสงสัยว่าทำไมต้องล็อคจากด้านนอก คังชอลเห็นซองมู เขาแปลกใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับซองมู เธอก็ไม่อาจตอบได้ว่าเกิดอะไรขึ้น เธอว่า ในโลกความจริงผ่านไปแค่ไม่กี่ชั่วโมง แต่โลกของเขาเวลากลับผ่านไปเป็นเดือน ทุกสิ่งมันอยากเกินจะอธิบายให้ฟัง อยู่ๆเธอเกิดมึนหัวแล้วก็ล้มลงไป....เขารับเธอได้ทัน ซูบงลากซอกบอมเข้ามาให้บ้านจนได้ ชวนเขากินรามยอนด้วยกันก่อนแล้วค่อยกลับ แต่ไม่ได้ผล เขากำลังจะกลับแต่เห็นประตูห้องที่ตอนแรกเขาคิดว่ามันล็อคอยู่ ตอนนี้มันเปิดออก ทั้งสองเห็นคังชอลอุ้มยอนจูออกมาจากห้อง ซูบงถึงกับพูดติดอ่าง (คัง คัง.....)
คังชอลพาเธอไปที่รถ เพราะว่าเวลาในโลกการ์ตูนมันเดินเร็วกว่าโลกความจริง จึงทำให้เธอเหนื่อย ครั้งก่อนที่เธอกลับมาก็เป็นแบบนี้ คังชอลขอให้ซอกบอมพาเธอไปโรงพยาบาลแต่ยอนจูอยากให้เขาไปด้วย เขามีเรื่องที่ต้องจัดการให้เสร็จก่อนแล้วจะตามเธอไป เธออยากรู้ความจริงว่าคังชอลจำเธอได้ไหม เขาตอบว่าไม่ เขาได้จินตนาการตามคังชอลในหนังสือการ์ตูนเท่านั้น เขาต้องจำเธอได้ในไม่ช้า
คังชอลรีบกลับเข้าไปในบ้านหลังจากที่ยอนจูไปโรงพยาบาลแล้ว ซูบงยังคงกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก คังชอลมาขอยืมรองเท้าซูบงเพราะเขาไม่ได้ใส่รองเท้ามาด้วย ซูบงเล่าให้เขาฟังว่าเขาเคยเจอกันมาแล้วตอนนั้นที่สวนหน้าบ้าน คังชอลรู้สึกผิดที่ยิงอาจารย์ของเขา จึงขอโทษออกมา แต่ก็เป็นความจำในฉากที่อยู่ในหนังสือ คังชอลขอยืมไขควงเพื่อที่จะไปถอดคอมพิวเตอร์ของซองมูออก เพราะคิดว่าต้นเหตุทั้งหมดที่เขาและฆาตกรออกมาโลกแห่งความจริงได้เพราะคอมตัวนี้ เขาจึงอยากที่จะทำลายมันทิ้งซะ ฆาตกรจะได้ถูกขังอยู่ในนั้นตลอดกาล ซูบงท้วงว่าถ้าแกะออกมาแล้วจะประกอบใหม่ไม่ได้แล้วนะ ถ้าเกิดว่าอยากเปิดอีกครั้งจะทำอย่างไร(ซูบงลืมสนิทว่าคังชอลจบวิศวฯคอมมา) คังชอลถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับโอ ซองมู เขาก็เล่าเหตุการณ์ในคืนนั้นให้คังชอลฟังว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง หลังจากอาจารย์ใบหน้าหายไปก็ทำตามคำสั่งฆาตกรทุกอย่าง ทั้งปืน แล้วก็ไฟล์เสียงนั้น ซูบงขอคังชอลจับมือ (ไหนๆก็มาเจอกันแล้วจับหน่อยได้ไหม ผมเป็นแฟนคลับคุณมานานแล้ว) ซูบงดีมากที่ได้จับมือกับเขา เขาอวดใหญ่เลยว่า เขานี่แหละเป็นคนวาดเพ้นท์เฮ้าส์และก็สถานนีโทรทัศน์ให้กับคังชอล เขาเป็นคนวาดพื้นหลังมาเป็นเวลา 3 ปีแล้ว เขาชวนคังชอลกินเบียร์เพราะรู้ว่าเขาชอบ แต่คังชอลขอแค่น้ำเปล่า เขาจึงไปนำมาให้ เขาปลื้มใจจนน้ำตาจะไหลที่ได้จับมือกับคังชอล
หลังจากที่คังชอลรื้อคอมตัวนั้นออกมา ช่องที่เขาเข้ามานั้นก็หายไป เขามองไปที่กองหนังสือการ์ตูนดับเบิลยู W เลยทำให้นึกถึงฉากที่เคยมาที่นี่แล้ว เขาขอให้ซูบงหาตอนที่ 34 ให้เขา เพราะเขาอยากรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อจากนั้น ซูบงนำแฟลชไดร์มาให้ คังชอลจำได้ในทันทีว่ามันคืออันที่ให้โอ ซองมูมา พอเขาได้เล่ม 34 มาก็เริ่มอ่านทันที ระหว่างนั้นซูบงก็เล่าให้เขาฟังเพิ่มอีกว่า เขาและอาจารย์ได้เขียนเรื่องต่อเพื่อตามจับฆาตกร อาจารย์ก็เลยต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ซูบงยื่นสตอรี่บอร์ดที่ยังไม่ได้เขียนให้คังชอลดู
คังชอลเริ่มอ่านใหม่ทั้งหมดตั้งแต่เล่ม 1 เพื่อให้เข้าใจเนื้อเรื่องมากยิ่งขึ้น เขาครุ่นคิดอยู่นาน แล้วก็มาเจอโอ ซองมูที่กำลังหลับอยู่ เขานึกถึงตอนที่เขาทั้งสองเถียงกัน และตัวเขาเองที่ยิงซองมู เขาสงสัยว่าทำไมเขาถึงตัดสินใจยิงซองมูในวันนั้น ตอนนี้เขาคิดว่าซองมูไม่ได้มีความสำคัญอะไรเลยกับเขา
คังชอลเริ่มประกอบคอมตัวนั้นขึ้นมาใหม่ เขาเตรียมปืนพร้อมในมือเล็งไปที่หน้าจอ ยังมีอีกคนที่ขยับได้ทั้งๆที่ทุกอย่างหยุดเคลื่อนไหวนั้นคือไอ้ฆาตกรตัวร้ายนั้นเอง มันโกรธแค้นมากที่ทุกอย่างไม่ไหวติง และแล้วจอคอมก็เปิดขึ้น ฆาตกรเห็นดังนั้นจึงถามว่าใคร คังชอลว่าให้ทาย เขาถามว่ารู้สึกอย่างไรบ้างที่ต้องอยู่คนเดียวในโลกที่โดดเดี่ยวนั้น จะทำอย่างไรถ้าไม่เหลือใครให้มันฆ่า และหนีออกมาแบบครั้งก่อนไม่ได้อีก เพราะเขาทำลายทางออกทุกทางไว้หมดแล้ว คังชอลจงใจบอกให้มันไปตายซะ เพราะโลกของมันจะหยุดนิ่งแบบนั้นตลอดกาล มันหัวเราะเยาะใส่ คนที่จะหายไปต้องเป็นเขาไม่ใช่มัน เพราะมันรู้ว่าตอนนี้ตัวเอกของเรื่องไม่ใข่คังชอลอีกต่อไปแล้ว เดี๋ยวพอตัวเอกหายไปโลกนี้ก็จะกลับมาเคลื่อนไหวอีกครั้งเอง มันแค่นั่งรอเวลา ทำไมต้องไปตายด้วย คังชอลยกมือตัวเองขึ้นมาดู ก็จริงอย่างที่มันพูด มือของเขากำลังจะจางหายไป
ยอนจูตี่นขึ้นมาอยู่ที่บ้านตัวเอง นึกว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นเป็นเพียงความฝันเท่านั้น! เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เธอต้องประหลาดใจกับเสียงที่เธอได้ยิน (คังชอล) เขาโทรหาเธอ เขาถามว่าเธอสบายดีแล้วใช่ไหม ยอนจูรีบถามว่าเขาอยู่ไหน ตอนนี้อยู่โลกนี้หรอ แล้วกำลังโทรหาเธอจากโลกความจริงหรอ (เธอไม่อยากจะเชื่อเลย) คังชอลหัวเราะแล้วจะโทรจากโลกการ์ตูนได้ยังไงกัน ตอนนี้เขาอยู่ใกล้ๆบ้านพ่อเธอ เขาขอยืมเงินซูบงมาซื้อมือถือแล้วโทรหาเธอ ยอนจูดีใจจนร้องไห้ออกมา เขาถามจะนอนต่อหรือจะไปเดทกัน เธอหลับไปถึงสองวัน เขาเริ่มปรับตัวกับโลกนี้ได้แล้ว เขาเริ่มปะติดปะต่อเรื่องได้แล้ว ยกเว้นเรื่องแต่งงาน เขาว่าแค่เชื่อในการ์ตูนยังไม่พอ เขาไม่รู้สึกอะไร ต้องลองเดทกันดูก่อนเผื่อจะจำเธอได้บ้าง เพราะงั้นให้โอกาสเขาได้รื้อฟื้นความจำหน่อย เธอขอไปดูพ่อก่อน งั้นไว้คุยตอนเจอกันเขามีเรื่องจะบอกเธอ เขาให้เธอรีบไปแต่งตัว เขาจะไปรับที่บ้าน หลังจากวางสายเธอรีบโทรกลับเบอร์เมื้อกี้อีกครั้ง เพราะไม่แน่ใจว่านี่เป็นความจริงที่เขาและเธอจะอยู่ในโลกเดียวกัน พอคุยเสร็จ เธอก็ทำแบบเดิม รีบโทรอีกครั้งเพื่อความมั่นใจ บอกขอเวลาสักหนึ่งชั่วโมงได้ไหมเธอเตรียมตัวไม่ทัน
ระหว่างที่เธอกำลังแต่งตัวก็โทรหาซูบง เป็นจริงตามนั้น เขายืมเงินจากซูบงไปพันเหรียญ เขาต้องซื้อของหลายอย่าง รองเท้า เสื้อผ้า แล้วก็มือถือ แล้วที่สำคัญต้องใช้เงินตอนไปเดทกับเธออีกด้วย เธอว่าจะจ่ายคืนให้ แต่เขาบอกว่าไม่ต้อง เดี๋ยวคังชอลก็หาคืนเอง เธอจ่ายไม่ไหวหรอก เขาใช้เงินอย่างกับเป็นเศรษฐี แล้วต่อจากนี้จะทำยังไงกัน เขาจะใช้ชีวิตอยู่ในโลกเราหรอ ทุกอย่างมันดูโอเค แล้วมันจะมีอะไรเกิดขึ้นไหม เธอว่าตอนเธออยู่ที่นั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเธอนะ ก็น่าจะเหมือนกัน เขาว่าเธอรู้เรื่องนี้ไหม เขาเห็นตอนมือคังชอลหายไป คังชอลอธิบายว่าเขาไม่ได้เป็นตัวเอกของเรื่องแล้วเลยเกิดเรื่องแบบนี้บ่อยๆ แล้วเขาสั่งห้ามไม่ให้บอกยอนจู เธอนึกไปถึงตอนที่โซฮีกำลังจะหายไป ก็เกิดเรื่องแบบนี้เหมือนกัน มีคนมากดออด เธอรีบวางโทรศัพท์แล้วรีบไปเปิดประตู คังชอลอยากรู้ว่าเธออยู่ยังไงจึงมาถึงก่อนเวลา เธอยังแต่งตัวไม่เสร็จเลย เธอได้แต่จ้องมือของคังชอล แต่ก็ยังโล่งใจที่มือเขายังอยู่ดี
จู่ๆคังชอลคิดอะไรได้ขึ้นมาสั่งให้เธอถอดชุดคลุมออกได้ไหม เธอถามอย่างสงสัยว่าทำไปต้องถอด เพราะเขาคิดว่าเธอคงเสียใจที่เขาจำเธอไม่ได้ จึงอยากให้เธอลองทำให้ดูอีกครั้ง (ทั้งเรื่องที่จูบกัน 5 ครั้งด้วย) เพื่อความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเธอจะดีขึ้น เขาแค่อยากรู้สึกเหมือนคังชอลในการ์ตูนเท่านั้นเอง เธอว่าล้อเล่นใช่ไหม (เธอเริ่มโกรธ) เขาตอบว่าเขาจริงจังนะ เธอรีบเข้าไปแต่งตัวและทิ้งเขาไว้ที่นั่น ไม่ต้องรีบนะ จะรออยู่ข้างนอก
แต่เปล่าเลยเขาเดินเข้าไปสำรวจในห้องนอนของเธอ แล้วก็ต้องได้พบกับสิ่งที่ไม่คิดว่าเธอจะทำ นั้นคือเอาเรื่องราวระหว่างเขาทั้งคู่ไปติดไว้บนกำแพง มีแต่ความทรงจำดีๆ เขายิ้มออกมา ยอนจูแต่งตัวเสร็จเดินมาเห็นเข้า ถึงกับอายเลยทีเดียว เขาบอกขอบคุณที่ไม่ลืมกัน เพราะไม่มีรูปคู่กันเลยเธอจึงทำแบบนี้ เธอเหลือบไปเห็นชุดชั้นในที่วางอยู่บนเตียงก็รีบไปเก็บให้ไว เขารู้จึงแกล้งพูดแหย่เธอ “สามีคุณไม่เคยมาที่นี่ใช่ไหม ถ้าปล่อยให้ห้องรกแบบนี้ เขาไม่ยอมแต่งงานกับคุณอีกรอบแน่ เขาเป็นพวกชอบความสะอาดนะ มาเจอแบบนี้น่าจะช็อกไปแล้ว” เธอรีบต่อว่าเขาว่าทำไมรีบมาล่ะ ถึงต้องมาเจอเธอในสภาพนี้ จะเอาเวลาไหนไปจัดห้องล่ะจริงๆแล้วเธอเป็นคนเนี้ยบจะตาย เขาว่าสำรวจหมดแล้วไปรอข้างล่างนะถ้าพร้อมตามลงไปแล้วกัน
คังชอลขับรถพาเธอไป ร้านอาหารที่เธอแนะนำเพราะเขายังไม่รู้จัก เงินก็ไม่มี เพื่อนก็ไม่มี (เหมือนเธอจะเอาคืน ตอนที่เธออยู่ในโลกการ์ตูน คังชอลบอกกับเธอแบบนี้ เหมือนกัน) เขาอยากบอกเธอว่า คังชอลและยอนจูในเรื่องแต่งงานกันเร็วเกินไป แต่ก็ต้องใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันแล้ว เพราะงั้นเขาจึงอยากไปเดทกับเธอก่อน จะได้เหมือนคู่รักกันจริงๆ ปล่อยทุกอย่างให้เป็นธรรมชาติ เธอบอกว่าชอบมากเลยที่เป็นแบบนี้ พอไปถึงร้านก่อนที่จะลงจากรถ เขาทวงจูบที่จะต้องจูบกับเธอ 5 ครั้งให้เหมือนในหนังสือการ์ตูน ตอนนี้เลยไหมไหนๆก็ไม่มีใครเห็นแล้ว (ล้อเล่นน่า! ตอนนี้หรอ) เขาล้อเล่นเรื่องเห็นเธอโป๊ก็จริง แต่เรื่องจูบนี้ไม่ได้ล้อเล่นนะ ไม่อยากจูบหรอหรือว่าอึดอัดเกินไป งั้นเดี๋ยวค่อยจูบก็ได้ เธอรีบบอกว่าไม่ใช่แบบนั้น จะอึดอัดได้ยังไง ขอจูบคุณได้ไหม แล้วเขาก็จูบเธอ แล้วเขาก็เริ่มเข้าใจแล้วว่า จูบกันมันมีความรู้สึกแบบนี้อีก แล้วเขาก็ยิ้มลงจากรถไปเปิดประตูรถให้เธอ เธอยังคงดูเขินๆอยู่
ในร้านอาหารมีเพียงเขาสองคน ระหว่างที่กำลังทานอาหารกัน เธอคอยสังเกตที่มือของเขาตลอดเวลา จนเขารู้สึกได้ เธอตัดสินใจถามเขา มือเขาเป็นอย่างไรบ้าง เธอรู้ว่าเขาพยายามปกปิดเธอ แต่เธอบอกว่าเราต้องช่วยหาทางแก้ไขปัญหานี้ด้วยกัน เขาว่าตั้งใจจะบอกเธออยู่แล้วหลังทานข้าวเสร็จ เขาว่ามันเป็นแบบนี้มาเป็นเดือนแล้ว ตั้งแต่คุณซนตาย เขาเคยคุยกับพ่อของเธอหลายรอบแล้ว เขาไม่รู้ว่าคนไหนคือโอ ซองมูตัวจริง เลยคุยกับทั้งคู่ เขาจึงรู้ว่าทำไมแผนของเขาถึงพังลง (ครั้งนั้นบนดาดฟ้า หลังจากที่เขาและซองมูต่อสู้กัน คังชอลก็แทงโดนซองมู แต่เขาไม่เป็นไร จึงวิ่งหนีไป แล้วโดนฆาตกรจับตัวไว้ มันเจอตัวซองมูในวันนั้น มันเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ที่ซองมูโดนแทงแต่ไม่เป็นไร มันจึงสงสัยมากจึงถามเขา มันเค้นเอาความจริงกับเขา ซองมูสัญญากับมันว่าจะวาดหน้าให้กับมันอีกอย่างนะซองมูบอกว่าจะให้มันเป็นตัวเอกของเรื่องก็จะกำจัดคังชอลได้ มันจึงยอมปล่อยตัวเขากลับมา แต่สุดท้ายพอซองมูกลับไปได้ก็หักหลังมัน มันจึงกลืนกินเขาเข้าไปไง โทษฐานที่ผิดสัญญา ฆาตกรมันบอกกับคังชอลแบบนั้น) ซองมูไม่ได้บอกความจริงข้อนี้กับคังชอล ว่าวันนั้นเขาได้เจอกับฆาตกร และทำสัญญากัน แผนที่เราจะทำให้ทุกอย่างกลายเป็นความฝันถึงใช้ไม่ได้ผล เพราะฆาตกรมันรู้การสร้างตัวตนแต่คังชอลกับถูกลบความทรงจำ ทุกอย่างมันเป็นความผิดของเขาเอง
ตอนนี้เรามาสัญญากัน พอกลับไปที่สตูดิโอแล้วช่วยวาดฉากให้เขาที เธอรีบตัดพ้อกับเขา ว่าเขาคงอยากจะลืมเธอแล้วหายตัวไปอีกครั้งใช่ไหมถึงอยากทำแบบนี้ เขาคงอยากย้อนเวลาไปจับฆาตกรมากสินะ คังชอลได้แต่นั่งฟังเธอบ่น เขายังไม่ได้พูดเรื่องความฝันเลย เธอคิดไปเองคนเดียว คังชอลในการ์ตูนอาจจะพูดแบบนี้กับเธอ แต่นั้นไม่ใช่แผนของเขาในตอนนี้ ตอนนั้นสถานการณ์มันบังคับ ไม่มีทางเลือก แต่ตอนนี้เขามีเวลาคิดแผนมากมาย เขาไม่อยากกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิมๆอีก แล้วก็ไม่อยากทรมานเธอด้วยความทรงจำแบบนั้นอีก แล้วจะให้เธอวาดรูปอะไร เขาจึงหยิบมาให้เธอดู แล้วให้เธอวาดรูปตามที่เขายื่นให้ทั้งหมด เขาต้องฆ่าฆาตกรก่อน พ่อของเธอจึงจะได้กลับมาเป็นปกติ ในเมื่อเขาไม่ใช่ตัวเอกของเรื่องอีกแล้ว เขาอาจจะหายไปอีกก็ได้ นี่เป็นทางออกทางเดียว เขาและพ่อของเธอวางแผนนี้ไว้ตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว (คือให้ ฮัน ชอลโฮ มาเป็นตัวร้าย ตัวใหม่แทนฆาตกรนั้น โดยการจับตัวฆาตกรแล้วบังคับให้ฮัน ชอลโฮ ฆ่าไอ้ฆาตกรเอง) ทางออกนี้ดีที่สุด แล้วมันต้องเกิดขึ้นให้ได้ด้วย เป็นทางเดียวที่จะช่วยพ่อเธอและเขาให้มีชีวิตรอดต่อไป แต่ถึงอย่างไรเขาอยากให้เธอเปลี่ยนตอนจบที่พ่อเธอวาดไว้ ให้ตอนจบคังชอลและยอนจูควรจะแต่งงานแล้วอยู่ด้วยกันแบบมีความสุข นั้นน่าจะเป็นตอนจบที่ดีที่สุดของเรื่อง ดับเบิลยู W มันเป็นไปไม่ได้ว่าพ่อของเธอจะสร้างทุกอย่างในโลกนั้นได้ คังชอลไม่เชื่อ นักเขียนแค่คนเดียวจะสร้างตัวละครเป็นพันล้านตัวได้ยังไง มันไม่สมเหตุสมผลกัน เขาแค่ควบคุมตัวละครไม่กี่ตัวที่เขาออกแบบเองมันทำให้เขาสรุปได้ว่า หนังสือการ์ตูนเป็นแค่ทางเชื่อมต่อระหว่างโลกสองใบเท่านั้น โลกของเราทั้งคู่ไม่ได้เกี่ยวข้องกัน โลกของเราเป็นคนละใบกัน
พอกลับมาถึงสตูดิโอพ่อ เธอเข้าไปดูพ่อก่อน แล้วกลับออกไปที่ห้องทำงาน ก่อนหน้านั้นคังชอลได้ถามซูบงเกี่ยวกับที่อยู่ของฆาตกร ซูบงพอจะมีแบบบ้างไหม เขาไปหารูปอพาร์ตเมนท์ที่เขาอยู่เป็นแบบ คังชอลถามในเว็บตูนได้มีการพูดถึงเรื่องที่อยู่ฆาตกรไหม ซูบงตอบไม่มีเพราะเป็นเรื่องก่อนที่เขาจะเริ่มวาดอะไรลงไป แบบนี้ตำรวจจึงตามตัวฆาตกรไม่เจอ (อพาร์ตเมนท์ซองฮา ในมยองดง โดบงกู กรุงโซล) สิ่งที่โลกทั้งสองใบเหมือนกันคือสิ่งต่างๆในเว็บตูน แล้วก็ตัวละครบางตัว รวมทั้งตัวเขาด้วย แล้วยังมีสถานที่ และสิ่งของที่ถูกสร้างขึ้น คังชอลจึงขับรถเพื่อไปตามที่อยู่ที่ซูบงให้มา โลกทั้งสองใบเชื่อมกันผ่านคอมพิวเตอร์ของโอ ซองมู ตัวเขาออกจากโลกดับเบิลยู ผ่านหน้าจอคอมฯของซองมู แต่เพราะทุกอย่างสามารถเปลี่ยนแปลงได้ ตัวละครเริ่มตระหนักรู้ ขึ้นอยู่กับว่าตัวละครตัวไหนจะรู้ คนในชีวิตจริงก็จะถูกดูดเข้าไป แล้วก็ถึงดึงกลับมาเมื่อการ์ตูนตอนนั้นจบ แล้วโลกดับเบิลยูก็เปลี่ยนแปลงต่อไป เพราะเหตุนี้ยอนจูก็เลยโดนดูดเข้าไปในโลกของเขา ถ้ายอนจูรับผลของการเปลี่ยนแปลงในโลกของเขาได้มากพอ ถึงเวลานั้นพวกเขาจะใช้ความเปลี่ยนแปลงนี้ให้เป็นประโยชน์บ้าง
คังชอลขับรถไปจอดหน้าอพาร์ทเมนท์แห่งนั้น แล้วเดินขึ้นไปยังห้องที่ฆาตกรอาศัยอยู่ (ซูบงเลือกห้องเบอร์ 815 เขาไปยืนหน้าห้องนั้น แล้วส่งข้อความหายอนจู (เขาจะใช้เวลาแค่ 10 นาที พอครบ 10 นาที ให้เปิดคอมฯ ) เขาให้ยอนจูรอเขาอยู่ที่หน้าคอมฯ เธอรีบมองนาฬิกาทันที ตอนนี้คังชอลอยู่ที่โลกแห่งความจริง ในเวลาเดียวกันเขาก็อยู่ในโลกการ์ตูนด้วย ถ้าตัวละครในการ์ตูนสามารถเรียกคนในโลกความจริงได้ สมมติฐานแรกของเขาคือ เขาก็สามารถดึงตัวเองกลับไปในการ์ตูนได้เช่นกัน ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เขาจะเรียกตัวเองเข้าไปในโลกเว็บตูน “ในตอนนี้ผมอยู่ในเว็บตูน” แล้วเขาก็เขากลับไปอยู่ในเว็บตูนทันที สถานที่เดียวกันแต่ที่นี่กลับเป็นตอนกลางคืน
คังชอลยิ้มอย่างพอใจ เขาถือปืนเตรียมพร้อม จู่ๆแก้วที่ค้างอยู่ต่อหน้าไอ้ฆาตกรก็หล่นลงพื้นแตก มันมองด้วยความสงสัย และจังหวะนั้นมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น ยังไม่ทันได้ไปเปิดประตู คังชอลก็โผล่เข้ามาในห้อง พวกเขาต่อสู้กันอย่างดุเดือด คังชอลปืนหลุดออกจากมือ มันเก่งพอตัวแต่ก็ไม่คณามือคังชอล มันโดนโจมตีอยู่หลายที จึงสลบไป คังชอลโทรไปแจ้งเหตุฉุกเฉิน 112 แจ้งเบาะแสผู้ตัองสงสัยคดีฆาตกรรม คนที่ก่อเหตุยิงที่สถานีช่องดับเบิลยู ให้รีบมาจับกุมด่วน แล้วเขาก็บอกที่อยู่ไป คังชอลทิ้งมันไว้ในห้อง แล้วเดินจากไป ยอนจูรอเวลาให้ครบ 10 นาที เธอเปิดคอมด้วยความกลัว แต่ในคอมไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอจึงลงมือวาดรูปที่คังชอลทิ้งไว้ให้เธอ รูปแรกรถยนต์สีน้ำเงิน เขาสั่งว่าพอเปิดคอมได้ให้รีบวาดทันที เหตุผลที่คังชอลไปจับตัวฆาตกรไว้ก่อน ก็เพื่อที่จะเปิดโอกาสให้ยอนจูได้เปิดคอมฯนั้นเอง พอคังชอลลงมาถึงข้างล่างก็พบรถยนต์คันนั้นแล้วขับออกไป ตำรวจก็ไปถึงที่นั้นพอดี แล้วรีบขึ้นไปจับตัวฆาตกรได้สำเร็จ
ลูกน้องฮัน ชอลโฮ มาแจ้งว่าตำรวจสามารถจับผู้ร้ายที่ก่อเหตุยิงกันได้แล้ว เขาดูตกใจมาก ลูกน้องเขาอธิบายรายละเอียดให้เขาฟัง โซฮีโทรบอกโดยุนให้รู้ข่าวว่า ตำรวจสงสัยว่าคนที่โทรบอกเบาะแสจะเป็นคังชอล เพราะเสียงเหมือนเขามาก เขายังไม่ตาย ยังมีชีวิตอยู่ ต้องเป็นเขาแน่ๆ โดยุนว่าจะตามสืบเรื่องนี้ให้ เขาเลยลองโทรหาคังชอล โทรศัพท์ดังอยู่ที่บ้านเก่าคังชอล ในบ้านเปิดน้ำทิ้งไว้ เปิดแก๊สต้มน้ำไม่มีใครรับสาย โดยุนจึงขับไปดูที่เพ้นท์เฮาส์ก่อนเพื่อความแน่ใจ
คังชอลขับรถไปถึงบ้าน เขารีบเปิดข่าวดูทันที มีการรายงานข่าวเกี่ยวกับฆาตกรโดนจับตัวแล้ว คังชอลเดินไปปิดแก๊สที่เปิดทิ้งไว้ (อย่างที่สองที่ยอนจูต้องวาดคือ ศพของเขา) เขาเดินเข้าไปดูศพของตัวเขาเองในห้องนอนสภาพโดนยิงพร้อมมีจดหมายลาตาย คังชอลโทรหาโดยุน เขาบอกกับโดยุนว่าเป็นเขาเองที่เป็นคนโทรบอกตำรวจ แล้วสั่งให้โดยุน ไปบ้านเก่าของเขา แล้วจะได้พบศพของเขา แล้วให้แจ้งทุกคนให้รู้ด้วยว่าเขาตายแล้ว ดีเอ็นเอของศพนั้นจะตรงกับของเขา เขาโดนยิงแล้วก็ตายทั้งๆที่ถูกใส่ความ นั้นคือข้อความของคังชอล ไม่ต้องเป็นห่วงเขา น่าจะเป็นเรื่องดีสำหรับโซฮีที่รู้ว่าเขาตายแล้ว เขาวางสาย แล้วขับรถออกไป (คังชอลวางแผนให้ตัวละครโซฮีมีความเปลี่ยนแปลง ให้ทิศทางชีวิตเปลี่ยนไป เหมือนวิธีที่เขาเจอยอนจู ชะตาชีวิตโซฮีถูกกำหนดเพราะเธอเป็นแค่ตัวละคร เขาจะไม่ปล่อยให้เธอเป็นแบบนั้น เขาจะเปลี่ยนจุดประสงค์ที่เขากำหนดให้โซฮี)
โซฮีได้รับข่าวว่าคังชอลตายแล้ว ตำรวจไปเก็บศพคังชอล ข่าวรายงานคังชอลใช้เวลาหลบหนีเป็นเวลา 33 วัน เขาได้รับบาดเจ็บจากการถูกยิง ระหว่างหลบหนีการจับกุม
ยอนจูเริ่มกังวลว่าคังชอลจะกลับมาที่โลกแห่งความจริงได้อย่างไร คังชอลขับรถกลับไปอพาร์ทเมนต์ของฆาตกร (เขาให้ยอนจูวาดแหวนแต่งงานที่หายไปคืนให้เขาก่อนที่เขาจะกลับมา) เขากลับยืนอยู่หน้า 815 สมมุติฐานข้อที่สอง เขาจะถูกดึงตัวเองกลับมาในโลกความจริง เพราะเขาทำภารกิจเสร็จก็เป็นการจบตอน “ฉันกลับไป” มีตัวหนังสือ”โปรดติดตามตอนต่อไป” โผล่ขึ้นมา สำเร็จเขากลับมาได้แล้ว!! ยอนจูรอเขาอย่างใจจดใจจอ แล้วเขาก็โทรมา เธอโล่งใจที่สุด “ผมกำลังจะไปหาคุณ เตรียมให้พร้อมนะ เราจะไปเดทกัน มาสานต่อจูบให้ครบห้าครั้งที่เราค้างกันไว้ด้วย ผมไม่ยอมให้สามีเก่าคุณเอาชนะผมได้หรอกผมนะดีกว่าเขาเยอะ”
โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ
Review-Series-By-Pae
https://pp-review-series.bloggang.com
https://pp-review-series.blogspot.com/
https://www.blockdit.com/pae
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก www.imbc.com, http://www.anewkindofhobby.com
ติดตามดูซีรีส์ได้ที่ www.viu.com
